|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 21
En weer ging er eene rilling over Peers rug. Het zweet brak hem uit,
en angstig zochten zijne blikken die van Fulco, doch deze keek hem
niet aan. Hij scheen niet eens te hooren wat er gezegd werd, want
hij stond op en greep eene vedel, die tegen den wand stond.
"Ha, dat is een voortreffelijk plan, Fulco," riep men van alle
kanten. "Stilte, we krijgen een lied!"
"Een lied van Fulco den Minstreel!" riep lachend Marij, de dienstmaagd
van Jonkvrouw Bertha. "Dat zal wat moois wezen!" liet zij er plagend
op volgen.
"Dat zal het zeker," antwoordde een tweede, "Fulco behoeft voor den
besten minstreel niet onder te doen. Ik heb hem meer gehoord."
"Nu moet je me niet zoo sterk prijzen, dat ik niet eens meer zou durven
beginnen," zeide Fulco gestreeld, terwijl hij de snaren spande. Toen
stond hij op en begon afwisselend te spelen en te zingen. Soms tokkelde
hij zacht op de snaren, terwijl hij zong. Ieder luisterde met aandacht,
en Peer begon weer te herademen, althans voor korten tijd, want het
bleek hem spoedig, dat de inhoud van Fulco's lied niet geschikt was,
om hem op zijn gemak te brengen.
"Mijn lied heet: de Redding," sprak Fulco, en met eene schoone stem
zong hij:
De slotbrug daalt, de hoefslag klinkt!
De Jonkvrouw, op haar ros gezeten,
Schoon reeds de zon in 't Westen zinkt,
Wil toch haar bruigom welkom heeten.
Daar buiten vreest zij geen gevaar:
Is niet haar Ridder spoedig daar?
't Was zoel geweest den ganschen dag,
Nu pakten wolken dreigend samen;
Maar Bertha, die 't gevaar niet zag,
Verbaast zich, dat geen ruiters kwamen.
Daar wordt de rijweg hel verlicht!
Een slag volgt op de bliksemschicht!
Waarheen thans, Bertha, in dit uur?
Terugtocht kan hier niet meer baten.
Waar schuilt Ge voor het hemelvuur?
De gansche omtrek is verlaten.
Maar ginder naakt de zoom van 't woud;
Daar staat een jagershut in 't hout.
De regen valt bij stroomen neer
En duisternis bedekt de aarde.
De kleine hut heeft in dit uur
Voor Bertha een onschatbare waarde.
De Jonkvrouw bindt haar paard aan 't hek
En treedt in 't onbewoond vertrek.
Thans neigt zij luisterend het oor
Of ook haar bruigom langs mocht komen;
Wis dringt de hoefslag tot haar door.
Het bliksemt telkens in de boomen.
Maar .... hoort zij niet een voetstap daar?
Wie is 't? Een vriend, of .... nieuw gevaar?
"Sta, Jonkvrouw, geld en siersels af!
Sta af! of 't kost U hier het leven!"
--"Maar vrees dan, booswicht, ook uw straf!"
Zegt Jonkvrouw Bertha zonder beven.
"Geen lid van mijn aloud geslacht,
Dat een bevel van roovers acht!"
Met galmt haar hulproep door het woud
En tracht zij moedig zich te weren.
Daar klinken stemmen in het hout,
Die Bertha's moed en kracht verme�ren.
"Mijn bruigoms stem, die redding meldt,
Nu buk ik nooit voor ruw geweld!
Te hulp, te hulp!"--"Waar is 't gevaar?"
--"Hier, Gijsbrecht, hier!" De hulp komt nader.
De dapp're bruidegom is daar
En zoekt in 't duister naar den dader.
Thans vreest de roover voor den dood
En zucht om redding uit den nood.
Previous Page
| Next Page
|
|