|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 13
3.
Elizabeth had het boek uitgelezen en klapte het dicht. Dan stond ze op,
liep 't huis om en ging naar binnen. De hond Juno, volgde haar op de
hielen. Hij had genoeg van 't zonnig plekje bij den drempel en liep loom
achter haar aan. Binnen plofte hij neer in de koelte der kamer, moe van
zijn zonnebad.
De kat had alleen even door een spleet van zijn groene oogen gegluurd en
sliep dan weer door.
* * * * *
Binnen in de kamer, op het evenals deur en zolderbalken botergeel
geverfde boekenrek, dat den geheelen wand innam, zat Pierrot. Achteloos
bevallig leunde hij met hoofd en rug tegen den muur; het eene been strak
vooruitgestrekt op de bovenste plank, waarop de groene gemberpot stond
met Oost-Indische kers; het andere slap neerhangend langs het rek. Aan
een lint om den linkerschouder hing de guitaar; de rechterhand met het
bloementuiltje rustte mat op zijn knie.
De schoon aangevoelde kleuren van zijn kleedij pasten zich wondermooi
aan bij de kamertinten van zonnig geel en dieppaars. Sterk teekende het
somber donker van zijn omhulling zich af tegen 't gele houtwerk."
* * * * *
Zoodra Elizabeth de kamer binnentrad, bleef haar blik op hem rusten en
toen ze nu neerzat op de rustbank �ver hem en opnieuw het boek opensloeg
bij de bladzijden waarin zij een vouw had gelegd, vroeg ze zich
af--telkens het herlezene met hem vergelijkend--op wien van de hier
beschreven Pierrots hij nu wel 't meest geleek. Heelemaal zooals hij,
had ze er in dit boek geen ontmoet.
Toch had de lectuur haar veel geleerd; allereerst over masker en
pantomime, waarvan, zooals het heette: "la Gr�ce nous ayant donn� le
vocable..., Rome nous a donn� la chose." En ook over den eersten "Piero"
uit den troep der Italiaansche Zanni, die onder Ganassa in de 16e eeuw
voor 't eerst naar Frankrijk kwamen en zich Gelosi noemden, "jaloux de
plaire",--hetgeen ze dadelijk den Parijzenaar deden--had ze veel
belangwekkends gelezen. Z�� werd Moli�re getroffen door de verschijning
van Pierrot, dat hij in zijn Donjuan, dezen naam gaf aan den minnaar van
Charlotte.
Veel vond ze ook over het algemeen type, in dit boek dat een verzameling
was van fragmenten, losse, onuitgegeven bladzijden en persoonlijke
herinneringen en indrukken van.... "des d�licats enfi�vr�s de r�ve" en
dus door Pierrot bekoord. Maar het geheim van de Venetiaansche pop werd
hierdoor niet geopenbaard.
Op een schrijven naar het oude paleis waar ze hem kocht, antwoordde men,
dat er een tusschenpersoon bestond, die de bestellingen aannam en
afleverde, daar de maker of ontwerper blijkbaar onbekend wilde blijven.
De leegte in de vitrine, ontstaan door de verkochte pop, was met de
copie aangevuld; maar kwam het door andere kleurcombinatie..., hoe
trouw ook nagevolgd, 't werd niet meer wat het origineel was geweest. Er
ontbrak iets.
--Geen wonder. Copie van bezieling! Zooiets moois maak je maar
��nmaal--begreep Elizabeth.
Maar des te gretiger zocht ze nu naar al wat met de Pierrot-figuur
samenhing. En dit bleek niet gering; want bijna elk artiest, schilder,
dichter of musicus, onderging de bekoring van dit bleek, geheimzinnig
gezicht, waarin alleen de oogen leefden, de gevoelige mimiek en het
levende vibreerende gebaar, alles uitdrukken zonder woorden; het
sprakeloos-welsprekende, dat deed ontroeren, schaterlachen of huiveren.
De beschrijvingen van zijn verschijning liepen ver uit��n. Iedereen zag
in deze "vlinder van de verbeelding" weer iets anders. Alleen voor
Rivi�re's Pierrot-opvatting kon Liesbeth niets gevoelen. Hij zag in hem
de incarnatie van den duivel in de wereld. Niet de Pierrot in het
traditioneel costuum, maar een bleeke man met donkere oogen; groot,
welgebouwd, met een hart van brons en stalen spieren; een die, levend in
de maatschappij, waar hij over een enorme macht beschikt, "ferait
toujours le mal, impassible et souriant."
Previous Page
| Next Page
|
|