De Pop van Elisabeth Gehrke by Dina Mollinger-Hooyer


Main
- books.jibble.org



My Books
- IRC Hacks

Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare

External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd

books.jibble.org

Previous Page | Next Page

Page 12

--Hier me zweep! Afblijve van me spulle!--schreeuwt ie tegen d'r.

Zij.... zegt niks. Ze kijkt em maar an met d'r oogen als gloeiende kole
in d'r witte gezicht.

Toe zegt ie: As je me niet bliksems gauw me zweep teruggeeft, zel je 'm
zelf voelen, fijne medam!

--Ga je gang!--zegt ze en geeft em doodlakeniek z'n zweep terug.

Dat ging em boven z'n petje. Hij werd eneens koest.

"Maar" zegt ze toen "als je niet dadelijk allebei de paarden voor een
kar spant en ze zoo ��n voor ��n wegrijdt, geef ik 't aan als
dierenmishandeling. Ze kunnen niet meer. Dat zie je toch!"

--Mens, ben je bezete!? Zoo komme we d'r nooit! Wij wille ��k weles
rusten! Met beeste heb je meelij, maar met een arrebeijer die bek-af is
van 't overwerk...., daar heb je maling aan.--

--Toe zegt ze: "je hebt het overwerk zelf aangenomen en wordt er extra
voor betaald. En dan heeft een mensch een mond om nee te zeggen en om
hulp te roepen als ze hem mishandelen. Een paard niet. Een hond kan
janken.... en bijten als ze hem pijn doen. Een ingespannen paard is
weerloos. Je zou het kunnen doodslaan zonder dat ie een geluid gaf!"

Precies zoo zegt ze 't, als ik 't wel heb. D'r ging een rilling over me
rug, ken 'k je zegge. Maar me kameraad zet d'r een vloek op en wil toch,
pertoe, met d'n ��nen knol verder. Komt daar juist de veldwachter an!

"Ik zal ervan zwijgen als je doet wat ik zeg," zeit ze toen en loopt
door.

En Krelis, ook niet mis, doet, om den veldwachter, of ie 't zelvers zoo
prakkezeerde.

--Wat is dat hier mannen?--vraagt de veldwachter.

--Ze kenne niet meer, de stomme diere! Dat zie je toch?!--doet ie de
dame na.

"Laatste loodjes wegen 't zwaarst!" zegt de veldwachter en het nog
meegeholpen ook.

--As d'r hond d'r bij was geweest zou Krelis niet zoo'n groote bek hebbe
opgezet. Hij zou je an de keel vliege as je d'r met een vinger
aanraakte. 't Beest ligt 's nachts voor d'r bed, zeggen ze.

--Dat is maar goed ook. Zoo'n alleenig vrouwmensch!--vond de
kasteleines. "Jans brengt d'r 's middags een happie van d'r eigen
etenspot. Maar verder het ze geen bediening en doet alles zelf. En
kraakhelder, hoor!

--Een mevrouw die zelf het werk doet, _is_ geen Mevrouw!--oordeelde,
minachtend, het nichtje van de kasteleines, dat in de stad diende en ze
vertelde bluffend van haar deftige meesteres. "Die dee niks zelf, hoor!
Liet d'r corset anrijge door de kamenier. En altijd in 't zij; en je
moest d'r zien met de mooie bontmantel en de "plereuse" op de hoed, as
ze met d'r eene voet al op de treeplank van de auto, zoo losweg over d'r
schouder den chauffeur een adres toewierp. Zij... most dan in de deur
blijven staan, in d'r zwart japonnetje en 't witte mutsje met de lange
slippen, tot de auto wegreed.... Dat vond ze fijn. D�'s Mevrouw-zijn!
Maar een die zelf voor dienstbode speelt.... Ajakkes!

--Kind, je kletst as 'n kip zonder kop. Al ken 'k niet anders zeggen,
als dat mevrouwe die zich laten bedienen.... voordeeliger zijn.

Maar die pop waar Gerrit het over had, dat is niet zoo mal als het
lijkt. Jans van den boer zegt: da's een fraai�gheid die ze van de reis
heeft meegebracht. Da's geen popke om mee te spelen, dat is zooveel as
'n ornement op je kassie, of voor je mooie kamer. Enne, als je altijd in
je alleenigheid bent, ga je in je eigen praten.

--Nou maar, ik zeg: een volwassen mens die zoo raar met 'n pop
omhaspelt, is d'r eene voor 't zothuis en daar komt ongeluk van. Sukke
rare pertrette moste ze niet vrij laten rondloopen. Je kos nooit weten
wat ze verzinnen in een dolle bui!--beweerde een boerenknecht.

--Man hou op! Zotteklets!--riep een tuinman, die tot nu toe,
pijppuffend, het gesprek filosofisch had aangehoord. "Ik ken d'r beter
dan jelie allemaal, 'k Ga met d'r over de blomme. Ze is net zoo best bij
d'r verstand as jij en ik; alleen schuw voor vreemden en je mot oppassen
dat je met je pooten van d'r beesten afblijft. Ze is achterdochtig, bang
voor kwaadwilligheid. Jans van den boer zegt, ze is vroeger heel anders
geweest. Toen vertrouwde ze de menschen teveel en is d'r aldoor
ingeloopen. En nou is ze omgekeerd as 'n blad op 'n boom. En dat ze soms
wat vreemd is... daaraan het de oorlog schuld. D��r mot je liever niet
over beginnen. Maar al het andere is zotteklets! Dat je 't maar weet!--

Previous Page | Next Page


Books | Photos | Paul Mutton | Fri 5th Dec 2025, 20:50