De Pop van Elisabeth Gehrke by Dina Mollinger-Hooyer


Main
- books.jibble.org



My Books
- IRC Hacks

Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare

External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd

books.jibble.org

Previous Page | Next Page

Page 11

"De _kast_ te zien?" dacht Gerrit verbaasd, "En zag z'em dan nou niet,
d'r vlak op met de neus?" Dan ging ze de kamer uit; heel 't huisje liep
ze om eer ze weer binnenkwam. Hij hoorde haar hakjes op het
tiggelvloertje van de gang; dan deed ze, heel langzaam, de deur open en
bleef op den drempel staan; keek de kast an of 't een splinternieuw ding
voor d'r was. "En ik zeg jelui," beweerde Gerrit later in de
dorpsherberg tot de kasteleines "zoo ziet ons Aagje der vrijer an, as
t'ie op der af komt. Da's iets wonders en niet heelemaal in den haak.
Maar kwaad is ze daarom niet. Ze het een kommetje koffie voor me gezet
en een bakkie met me gedronke en gevraagd of 'k getrouwd was. Dan zegt
ze eneens: "Gerrit, heb je nog een oude moeder?"

"En �f!" zeg ik. En bij dat ze is, dat ouwe mins van zevetig! Maar loope
ken ze niet meer."

Toe zegt ze: "Al zou je moeder heelemaal lam zijn...., als ze er maar
zit in 't eigen hoekje en "kind" tegen je zegt, zooals alleen zij dat
doet. Tegen jou, al heb je zelf al groote kinderen, zegt ze zeker ook
nog weleens "jongen"?

--Ja n�t!--zeg ik en denk an 't ouwe mins met d'r breikous in d'r stoel
voor 't raam, of bij den eerdappelpot.

--'k Zou met je willen ruilen!--zegt ze toen. "Jij bent rijker dan ik,
Gerrit! Mijn moeder is h��l jong gestorven. Haar portret heb je straks
opgehangen.

--Nee, toch!? Dat knappe, jonge vrouwmensch? 'n Fijn
schilderstukkie!--zeg ik.

Toe loopt ze weer naar 't raam en staat d'r weer zoo stilletjes naar
buiten te kijken. Ik denk: "de karwei is afgeloope; ik smeer em!"

Toe zegt ze eneens, terwijl ze weer aldoor den tuin inkijkt, of d'r
wonderwat is te zien: "Houdt je oude moeder soms van lezen?

--Nou, en �f! Je most d'r de krant zien spelle!--zeg ik.

--Goed--zegt ze. "Dan kan je iederen Zaterdag een boek voor d'r komen
halen. Maar denk eraan: jij haalt het; niemand anders. Hoe minder
vreemden hier om m'n huis sluipen, hoe liever 't me is. Ik hou niet van
menschen!"

--Nou....; daarmee kon 'k gaan. Wor d'r es wijs uit!--

--Jans van den boer zegt, ze is zachies an zoo geworden. D'r man, een
mof, het ze in den oorlog verloren en in d'r familie (d'r ouwers waren
dood) moste ze van die moffehistorie niks hebbe. Toen het ze wel bui�
gehad dat ze dachten ze stapelgek werd. De mense zelle 't er wel na
hebbe gemaakt. Ze is anders zacht as 'n lam; as je d'r maar met rust
laat. En met blomme en beeste is ze kempleet gek.

--Je mot d'r zien met me peerd!--zei de vrachtrij�r. Hij wil d'r heggie
niet voorbij as ze hem niet zelf een emmer water het gegeven, of een
homp brood en em op z'n hals klopt. Toen 't gister wat lang duurde vo�r
ze 't huis uitkwam, perbeerde ie met huifkar en al door de heg te rij�n.
En toen ie bleef steken.... slaat ie me daar aan 't hinneken....! 't Is
een merakel! Ze had stalknecht motte worden!

Zeg, Teunis!--riep hij, zich achterom over de stoelleuning buigend, naar
een voerman, die bij de toonbank een borrel dronk: "vertel es van
verleden week, toen je met de steenkarre ree voor de villa van den
notaris!"

--Dat was z��!--zegt Teunes gewichtig, nadat hij eerst, langzaam, een
tweede glaasje heeft genoten: "We hadden overwerk. 't Was een zware,
heete dag geweest. We verlangden naar honk. Bij de laatste vracht, die
wat grooter was dan de vorige, staken me goddoome op den mullen weg
allebei de paarden. Als bij afspraak. Geen verwikken aan.

M'n kameraad en ik slaan d'r op met de zweepen. D'r komt geen schot in.
Ze blijven stokstijf staan.

Me kameraad--je weet wel Kreles die zoo cremeneel driftig is, as t'ie
een borrel op het, schreeuwt: "Over d'r oogen zel ik ze meppe, de
krenge!" en wil 't doen ook.

... Toen wordt em z'n zweep van achter z'n rug om afgerukt.

Hij denkt:--Tjezes, de pelissie!--Mis jonges! De dame waar jelie 't zoo
druk over het.

Previous Page | Next Page


Books | Photos | Paul Mutton | Fri 5th Dec 2025, 19:39