|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 10
--Sino ka,--aniya--at sinu-sino ang mga batang ito? Ina ka ba nila?
--Ako'y hindi nila ina o kamag-anak man; sila'y mga inari kong anak.
--Diyata't pinakaiibig mong maigi ay hindi mga kadugo?
--Bakit hindi ko iibigin sila? Pinasuso ko sila ng aking gatas. Ako'y
nagkaanak ng isang lalaki na kinuha sa akin ng Diyos; hindi ko totoong
inibig na gaya ng mga ito.
--Kanino ngang anak sila?
IX
Si Matrena ay nakipagsalitaan sa babaing yaon, na nanalaysay ng
ganito;
--May anim na taon nang ulila sila. Ang ama ay namatay ng martes at
ang ina ay ng biyernes. Sila'y naulila sa ama bago naipanganak at ang
kanilang ina ay hindi nabuhay ng isang araw man lamang pagkapanganak
sa kanila. Nuon nga ay nakatira kami ng aking asawa sa nayong yaon, at
sila'y aming kakapit-bahay. Ang ama'y gumagawa sa gubatan, at
nabuwalan ng isang punong-kahoy; nasaktan ng di kawasa na anupa't
pag-dating sa bahay ay inihandog ang kanyang kaluluwa sa Diyos. Ang
kanyang asawa'y nanganak pagkaraan ng tatlong araw, na ang mga ito ang
naging anak. Mga kaawa-awa at walang mag-andukha. Sa palibot ng
kanilang higaan, ay walang hilot o alila; nanganak na mag-isa. Dinalaw
ko kinaumagahan, ako'y pumasok at aking natagpuang patay na ang abang
babae. Pagkamatay ay nadaganan ang munti at napilay ang paa nito.
Dinaluhan ng mga tao, inayos ang bangkay, isinilid sa kabaong at
ibinaon sa lupa. Ang mga kapitbahay ay mabubuting tao, nguni't ang mga
sanggol ay naulila at walang mag-andukha. Ako nga ang tanging
nag-alaga sa kanila; nagpapasuso ako ng aking panganay at ipinakisuso
ko sila. Ang mga _mujik_ ay nagtitipon, nagsalitaan, nagsanggunian
kung ano ang marapat gawin sa kanila, at ito ang sinabi sa akin:
--Ikaw na ang bahalang mag-alaga sa mga sanggol na ito, iyong
pasusuhin at mapagiisip-isip mo ang lalong magaling. Napasuso ko na
ang una, nguni't ang isa, ang abang pilay ay hindi pa, hindi ko
akalaing mabuhay, nguni't agad iniwaksi ko ang aking katigasang-loob;
dumadaing at aking kinahabagan. Bakit maghihirap iyang kaluluwang
anghel? Aking pinasuso at inalagaan ang tatlo, ang aking anak at ang
mga ulila, ako nuo'y bata at malakas, kumain akong mabuti at nagkaroon
ako ng saganang gatas, at ako'y pinagpala ng di kawasa ng Panginoon.
Pinasususo ko ang dalawahg bata at naghihintay ang ikatlo, pagkabusog
ng dalawa, ay saka ko pinasususo ang ikatlo at ipinagkaloob sa akin ng
Diyos na sila'y aking mabuhay. Ang aking anak ay namatay pagkaraan ng
dalawang taon, at hindi na ako pinagkalooban, pa uli ng Diyos ng anak.
Habang ito'y nangyayari ay bumubuti ang aming pamumuhay, ngayo'y
natitira kami sa isang alilisan, sa bahay ng isang may tindahan.
Binabayarang kaming mabuti at ang aming buhay ay tiwasay, nguni't wala
akong anak. Sinu pang aking lilingapin kung wala ang mga batang ito?
Wala nga akong mga kasama. Bakit ko nga di ibigin at mahalin sila?
Sila ang mga anino ng aking mata at ligaya ng aking buhay.
Niyakap ng babae ang mga bata, hinagkan ang pilay at naglaro ang luha
sa kanyang mga mata.
Nabubuhay ang walang ama at walang ina; hindi nabubuhay ang walang
Diyos, anang kawikaan.
Gayon nagsalitaan at humanda na ng pag-alis ang babae. Sa paghahatid
sa kanya nina Semel ay nalingunan si Mikhail na nakayakap ang mga
kamay sa mga tuhod, ang mga mata'y nakatirik sa langit at nakangiti.
X
Siya'y nilapitan ni Semel at pinagsabihan.
--Anong ginagawa mo, Mikhail?
Tumindig si Mikhail, iniwan ang ginagawa, nag-alis ng tapi, yumukod sa
mag-asawang panginoon niya at nagsabi sa kanilang:
--Patawarin ninyo ako, mga panginoon, pinatawad na ako ng Diyos.
Patawarin naman ninyo ako.
Previous Page
| Next Page
|
|