|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 1
Ng panahong tagulan ay nakatipon ng kaunti, ng tatlong _rublo_ na
kanyang naingatan sa sisidlan ng kanyang _baba_ (asawa). Sa kapit
nayon ay may nagkakautang sa kanya ng limang rublo at dalawang pung
_kopek_ [3].
Isang umaga ay pinasiyahan ng magsasapatos na maghanap ng mga katad.
Nagbihis, nagkubong sa ulo ng isang panyo, isinilid sa bulsa ang
tatlong _rublo_, kinuha ang kanyang tungkod at pagkatapos na
makapag-agahan ay yumaon.
Sisingilin ko sa _muhik_ ang limang _rublo_,--aniya,--idaragdag ko
rito sa tatlo, saka ko ibibili ng mga katad na magagawang _chuba_.
Pagsapit sa kanyang sinadyang nayon ay tinungo ang bahay ng _muhik_.
Ang _muhik_ ay nakaalis na: at ipinangako na lamang ng _baba_ na sa
linggo ring yaon ay dadalhin ng kanyang asawa ang kuwarta, nguni't
walang ibinigay.
Sa ibang bahay ay ipinagtapat sa kanya na walang maibabayad, kundi
dalawang _kopek_ muna. Iniisip ng magsasapatos na siya'y makauutang ng
mga katad; datapwa't di siya pinagkatiwalaan ng maytinda.
Bayaran mo ako,--ang sabi sa kanya,--at pumili ka ng iyong ibig,
sapagka't alam na namin kung gaano kahirap ang maningil.
Hindi nga nangyari ang panukala ng mag-sasapatos; wala naman siyang
dala, liban na sa dalawampung _kopek_ na kanyang nasingil sa
pagtatagpi ng isang _valenki_[1] na sa kanya'y ipinagawa.
Sa sama ng kanyang loob ay napasa isang tindahan ng alak at iniinom
ang kanyang dalawampung _kopek_ saka yumaong walang dalang katad. Ng
umagang yaon ay di siya nakaramdam ng ginaw at subali ay nainitan pa,
dahil sa pagkainom ng alak. Sa kalasingan ay tignan ninyo at pinaiikot
ang tungkod at isinasaksak sa mga dakong pinamumuuan ng tubig;
natutuwa at pinapipihitpihit sa kanyang mga kamay ang mga _valenki_;
at nagsasalita ng ganito:
Wala man akong chuba o balabal ay naiinitan ako, sapagka't tumungga
ako ng kaunting alak; ang tiyan ko'y busog sa alak; anupang
ipangangailangang ko ng isang balabal na pampainit? Nilimot ko ang
aking karalitaan; ako'y isang tao lamang; walang kabuluhan sa akin ang
lahat. Ako'y makapamumuhay na maigi ng walang balabal; hindi na ako
gagamit niyan kailanman. Ngunit totoong daramdamin ng aking asawa at
may matwid. Ipinaghahanap-buhay namin ang mga _mujik_, pakinabangan
nawa nila ang aming kapaguran. �Teka! Di mo ako dinalhan ng kuwarta.
�Maraming salamat! �May Diyos! Sulong ..." Ganyan ang pagbabayad ng
dalawampung _kopek_ lamang. Anong mapapakinabang sa dalawampung
_kopek_? Itungga ng alak at wala na. Saka sasabihing "�Ang hirap!"
�Aha, aha! �Ang hirap ko nga? Ikaw ay may bahay, may hayop at lahat ng
kailangan, at ako'y walang anuman. Ikaw ay may kinakaing bunga ng
iyong lupa, at ako upang kumain ay kailangang bumili; kailangan ko'y
tatlong _rublo_ sa bawa't sanlinggo; kung dumating ako sa bahay ay
wala nang pagkain at maggugugol pa ako uli ng isang _rublo't_
kalahati. Pagbayaran mo nga ako ng iyong utang.
Papaganito ang kanyang anyo hanggang sa nakarating sa tabi ng isang
simbahan, at may namataan sa likuran nuon na wari maputi. Gumagabi na
at ang magsasapatos ay nagkantitignan.
Anong naroon? Wala namang batong maputi. Baka ba kaya, yaon? Hindi,
hindi mandin baka. Ayon sa ulo ay tila isang tao; nguni't bakit
maputi? At bakit magkakatao rito?
Lumapit si Semel at lubos nalinawan! Katakataka! Tao nga; buhay o
patay? Nakaupo, na hubad; nakasandig sa pader ng simbahan, hindi
gumagalaw. Ang magsasapatos ay sinidlan ng takot at nasabi sa sarili:
--Pinatay; hinubdan ng damit at inihagis dito; kung lapitan ko ay baka
ako pa ang mapahamak.
Kanyang linagpasan, tinalikdan na sa kanyang paningin ang taong yaon.
Makaraan ang sandali, ay lumingon siya at nakita niyang ang tao'y
lumayo sa pader at gumalaw na wari tinititigan siya. Sa tuwi-tuwi na
ay lalu siyang nahihintakutan, nag-antanda ang magsasapatos at tinaya
ang kanyang kalooban kung uurong o tatakas.
Kung siya'y lapitan ko,--dinidilidili niya--di malayong ako'y
mapahamak. Ano kayang tao ito? Tila mandin masama; dadaluhungin ako at
ako'y hindi maliligtas. Kung hindi man ako patayin ay hahalayin ako.
Gayunman, hindi ako makapaghuhubad upang bihisan ko siya, upang
ipagkaloob ko sa kanya iring tanging suot. Magtutumulin ako.
Previous Page
| Next Page
|
|