|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 9
"Je hebt je tante nooit gezien, kind; naar een portret alleen mag
iemand niet oordeelen. En buitendien is dit portret al drie jaar
oud. Je tante gaf het mij, toen ze het laatst hier was en jij naar
school waart, zoodat je haar ook toen niet gezien hebt, evenmin als
den vorigen keer. En dat is jammer genoeg, want als je haar maar _eens_
gezien hadt, zou er toch...."
Zij eindigde den zin niet, maar zweeg even. Toen hernam ze, op
eenigszins vergoelijkenden toon:
"Het spreekt van zelf dat je tante anders is dan wij zijn en je bent
oud genoeg om dat te begrijpen, Elsje. Ik heb je nooit heelemaal
verteld, hoe alles met haar is gegaan, maar het voornaamste weet je
toch. Je tante was een heel mooi meisje en toen ze volwassen was,
had zij er geen plezier in, om hier op het dorp of in de buurt te
blijven. Ze wou een betrekking zoeken als kinderjuffrouw en ze was
er knap genoeg voor om dat te worden, dat moet ik zeggen. Ze kreeg
haar zin en ze had het best. De menschen waren goed en vriendelijk
voor haar en het beviel haar ook allemaal wel, tot er een rijk heer
kwam, die zin in haar kreeg en met haar trouwen wou. Dat trok haar
nog veel meer aan dan kinderjuffrouw zijn en ze is toen met dien
rijken heer getrouwd en heeft drie jaren lang een gelukkig leven met
hem gehad. Dat zij haar oude moeder bij al haar pracht en weelde wel
eens een beetje vergat, och, dat is licht te begrijpen...."
Elsje had tot zoover geduldig geluisterd naar het verhaal, dat zij
half kende, maar nu kon zij het toch niet langer uithouden.
"Dat vind ik juist zoo leelijk van tante," riep ze driftig uit,
"dat zij net doet, alsof zij geen lieve, oude moeder meer heeft! Dat
ze te trotsch is om u bij zich te laten komen, dat ze haar dochtertje
nog maar eenmaal hier heeft gebracht en dat jaren geleden, dat ze net
precies doet of ze altijd een schatrijke, deftige dame is geweest,
dat ze u nooit eens heeft opgezocht met oom, toen die nog leefde en
dat ze u alleen met uw verjaardag en met nieuwjaar geregeld schrijft!"
"Stil Elsje, je hebt het recht niet zoo te spreken en je doet me
pijn, kind."
Elsje boog het hoofd en begon te schreien.
"Maar laten wij dan toch ook maar niet over tante spreken," snikte
ze. "Ik heb haar nooit gezien, dat is waar, maar dat verlang ik ook
niet en dat zal ook wel nooit noodig zijn,--ze komt nu toch nooit
meer hier. Het is al heel mooi, als ze eens een brief schrijft!"
"En nu _heb_ ik een brief van haar en daarover juist moet ik eens
heel ernstig met je spreken. Elsje."
Elsje hield van verbazing op met snikken en zag haar grootmoeder,
door hare tranen heen, verschrikt aan.
"Een brief?" stamelde ze.
"Ja, hij kwam gisteren, toen jij naar het dorp waart en....en ik had
er je al eerder van willen vertellen. Tante schrijft heel vriendelijk
en aardig over je. Zij zegt dat het haar spijt dat ze je nog niet
gezien heeft en....en dat ze graag eens kennis met je maken wil."
"Ik niet met haar!" zei Elsje driftig.
Weer keken de oogen der oude grootmoeder zacht verwijtend, zoodat
Elsje de hare neersloeg en hare lippen stijf op elkaar drukte, als
om zichzelf tot zwijgen te dwingen.
"Ik ken je haast niet, als je zoo bent, Elsje," hernam de oude vrouw
met iets strengs in haar stem. "Ik vraag je nog eens of je bedaard
naar mij wilt luisteren?"
Elsje begon weer harder te schreien.
"Als u over tante begint, krijg ik altijd dat akelige, booze gevoel in
me," zei ze. "Ik kan niet van haar houden, omdat ze naar en onhartelijk
is tegen u en ik zou veel liever niet over haar willen spreken--heusch
grootmoeder, veel liever niet. Wat heeft zij ook eigenlijk met mij
te maken?"
"Zij heeft dit met je te maken, Elsje, dat zij de eenige bloedverwant
is, die je nog hebt in de wijde wereld, als ik er niet meer ben. Zij
heeft dit met je te maken dat zij zich bereid heeft verklaard, je
tot zich te nemen en voor je opvoeding te zorgen, als ik dat niet
meer doen kan en...."
Previous Page
| Next Page
|
|