|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 41
Van de merkwaardigheden van de stad had ze nog weinig of niets
gezien. "Als C�cile's partij voorbij is, kan Miss Piper wel eens met je
uitgaan, die weet uitstekend den weg," zei mevrouw d'Ablong, toen Elsje
het eens waagde te vragen, of ze eens wat van de stad mocht gaan zien,
"alleen laat ik je niet weer uitgaan, dat spreekt van zelf."
En nu, terwijl de regen tegen de ramen kletterde, snakte het kind
er letterlijk naar, om dien ook op hare wangen te voelen, om den
frisschen, woesten wind met hare haren te laten spelen, om er zich door
te laten voortzwiepen tot ze hijgend stil moest staan, zooals ze dat
zoo dikwijls gedaan had, lachend en vroolijk, op den verlaten straatweg
buiten haar dorp, met geen andere getuigen dan de enkele boomen, die
het hoofd schenen te schudden over den dartelen, onbeschaamden wind.
Zij haalde eens diep adem, terwijl Miss Piper ernstig naar haar keek
en zich afvroeg, waarom hare oogen zoo schitterden en ze zoo ongeduldig
met den voet op den grond stampte.
"_Poor child_!" zei de gouvernante bij zichzelf. Toen, naar Elsje
toegaande en de hand op haar schouder leggend, vroeg ze:
"Wat is het, Elsie?"
C�cile was de eenige in huis, die haar nog "Lizzie" noemde. Miss
Piper deed haar best, Elsje te zeggen, ten volle bereid haar genoegen
te doen.
Elsje keek verschrikt om. Gehoor gevende aan een opwelling van
teederheid, trok de Engelsche haar naar zich toe en herhaalde hare
vraag.
"Ik zou zoo vreeselijk graag eens wandelen gaan," zei Elsje.
"Wandelen? In dit weer?"
"Ja, ja, in dit weer!" riep Elsje, zich losrukkend, op opgewonden
toon. "In dit weer! En in mijn eigen jurk, zonder parapluie en op
een ruime, opene plek, waar men de wolken zien kan, de zware, donkere
wolken, en waar men den regen en den wind nog erger voelt dan in de
stad en ... waar men aan geen mooie manieren en rijke kleeren en al
wat stijf is behoeft te denken! En waar men het mooist kan zien, hoe
de lucht langzaam helderder wordt met lichte strepen en heel kleine,
lichtblauwe vlekjes en waar ...."
"Lieve tijd Lizzie, wat bezielt je? Staat ze nu al te acteeren,
Missy?" klonk opeens de stem van C�cile, die ongemerkt binnen gekomen
was. "Dat is anders nu nog niet noodig. Bewaar dat maar voor van avond,
dwaas kind."
"_For shame, Cilly_," zei Miss Piper berispend. "_Why can't you be
kind to your cousin_?"
C�cile haalde de schouders op, terwijl Elsje, zonder een woord te
zeggen, haastig het vertrek verliet. Haar gemoed was vol. Driftig liep
ze naar boven naar haar kamer en de deur vrij onzacht dichtslaande,
riep ze uit:
"Ik kan het hier niet langer uithouden! Ik moet weg, zoo gauw
mogelijk! Niemand houdt van me hier en niemand heeft me noodig! En
ik verlang zoo verschrikkelijk naar grootmoeder!"
En de handen voor het gezicht slaande, viel ze neer op een stoel en
barstte in tranen uit.
"Ik word hier slecht," snikte ze, "heel, heel anders dan thuis. En ik
ben hoe langer hoe laffer! Telkens die akelige tranen en dat nare,
benauwde gevoel in mijn keel. Ik wou dat ik hier nooit gekomen
was--nooit, nooit! Och, waarom wou grootmoeder ook zoo graag dat
ik hier heen ging? Ik hoor hier niet, ik doe letterlijk nooit iets
goed en tante schaamt zich over mij... en die akelige C�cile... och,
grootmoeder, grootmoeder!"
Zij gleed van den stoel af, knielde er bij neer en bleef zoo zacht
voortschreien.
Eindelijk bedaarde hare droefheid wat en de handen vouwend, bad ze
eenvoudig en ernstig: "Help mij, lieve Heer, o, help mij toch!"
Toen sprong ze op, waschte haar gezicht, knikte haar beeld in den
spiegel vroolijk toe en zei: "Kom Elsje, moed gehouden! Denk aan
grootmoeder!"
Previous Page
| Next Page
|
|