|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 40
"O jawel, daar hebt u gelijk in," viel mevrouw d'Ablong ongeduldig
in. "Maar mijn dochter is..."
"Van nature reeds zoo allerinnemendst," zei de dansmeester met een
beleefd lachje.
"Ja juist," was het antwoord, dat een beetje trotsch en uit de hoogte
gegeven werd. "Nu, u weet nu, geloof ik, mijn bedoeling. Dag Elsje,
doe goed je best. Dag Missy, ik zal probeeren die kant voor u te
krijgen. Dag mijnheer Meudon."
"Uw dienaar mevrouw," zei de dansmeester met een tweede buiging.
Mevrouw d'Ablong ging heen en Elsje zuchtte even en ging toen
rechtop staan als een kaars. Het was haar aan te zien dat zij zich
vast voorgenomen had, haar beste beentje voor te zetten. Maar ook in
den letterlijken zin des woords, was dit niet gemakkelijk. De kleine
dansmeester kweet zich met groot geduld van zijn taak, maar Elsje vond
het verbazend moeielijk, precies te doen wat hij verlangde. "Als u
zoo goed wilt zijn, om naar mijn voeten te kijken," zei hij telkens
en heel gehoorzaam keek ze strak naar de keurige, blinkende schoenen
van haar onderwijzer. "Vooral het hoofdje recht houden!" riep hij dan
weer, waarop Elsje verschrikt gehoorzaamde, zonder hare oogen van de
schoenen van mijnheer Meudon af te wenden. "Flink rechtop en de armen
niet zoo ver van het lijf. Ziezoo, nu de eerste pas, de derde.... z��,
dat gaat al beter. O, maar u moet geen kromme knie�n maken! Ja juist,
zoo is het goed. Probeer nu eens op de maat van mijn viool. Een,
twee, drie.... een, twee, drie.... een, twee, drie....e, een, twee,
drie.... Kijk eens, dat gaat al heel aardig. Wel, wel, wat bent u
warm! Eens even rusten?"
"Heel graag mijnheer."
"Dan zou ik maar een oogenblikje gaan zitten. Hebt u nooit eerder
dansen geleerd?"
"Neen mijnheer."
"Maar dan gaat het heusch al vrij goed. Vindt u ook niet,
juffrouw?" vroeg hij, zich tot Miss Piper wendend, die Elsje telkens
bemoedigend had toegeknikt, zonder dat deze er iets van gemerkt had.
"Ik versta niet u," zei Miss Piper. "Ik ben Engelsch."
"O...." zei mijnheer Meudon teleurgesteld. "Maar u spreekt toch
Hollandsch?"
"Heel klein. Het is moeielijk aan mij."
"Vindt u niet," begon hij, langzaam en zeer gearticuleerd sprekend,
alsof hij met een doove sprak, "dat zij," en hij wees naar Elsje,
"al goed danst?"
"Zij wil gauw leeren, u meent?"
"Ja."
"Ik hoop zoo," zei Miss Piper lachend. "Zij heeft alleen juist
begonnen."
"Ja zeker en alle begin is moeielijk," zei de goedhartige dansmeester,
"kom jonge dame, nog maar eens op de maat van de viool."
Elsje deed al haar best, maar toen de les afgeloopen was, was ze
moe en had ze een gevoel dat ze het nooit zou leeren. Met een zucht
streek ze zich het lastige ponyhaar van het voorhoofd weg en keek
naar buiten in den tuin, waar de regen bij stroomen neerviel en
plassen als kleine meren vormde tusschen de vuilwitte sneeuw, die op
de bloembedden lag. Het zag er somber uit, alles grauw en vaal met
een egaal-grijze doffe tint--"echt weer om heerlijk in mijn kamer te
gaan zitten, met den rug naar het raam en het gezicht naar het vuur,"
had C�cile 's ochtends gezegd. De regen viel gestadig neer in dichte,
rechte stralen en alles droop van het water; de kale takken van den
beuk in den tuin, de glibberige, houten schutting, de klimop langs
het tuinhuisje--alles was doornat; het zag er uit, alsof er niet meer
water bij kon, zoo doorweekt en drassig. En toch scheen het Elsje
heerlijk, om eens even, al was het ook maar vijf minuten, in dien
regen te zijn. Zij was nu al een week bij hare tante en het was haar
als had ze bijna geen frissche lucht ingeademd in dien tijd. Buiten
hare ochtendwandeling, was ze nog maar weinig uit geweest en dan nog
steeds met mevrouw d'Ablong en telkens in het rijtuig, omdat het weer
"zoo heel ongunstig" was, volgens deze. En er was zooveel te doen voor
die partij! Dan weer moest Elsje haar rol van dienstmeisje instudeeren,
dan weer gepast worden, want zij kreeg werkelijk ook een baltoiletje,
dan weer vermaningen aanhooren, hoe ze zich gedragen moest, of zich
het haar op verschillende wijzen laten kappen door Keetje, opdat
zij toch vooral op C�cile's feest niet te "boerinne-achtig" voor
den dag zou komen. Bijna den geheelen dag was men met haar bezig,
om haar te fatsoeneeren en te kneden naar ��n model, dat van C�cile,
op wie zij toch in de verste verte nooit zou gelijken, zooals mevrouw
d'Ablong herhaaldelijk met een trotsch lachje verzekerde. Het begon
Elsje te vervelen, o zoo erg soms, en als hare grootmoeder haar niet
telkens zoo opgewekt en bemoedigend had geschreven en als zij niet
steeds had gedacht: "Na de partij mag ik weer naar huis",--zou zij
zich zeker niet zoo geduldig en gehoorzaam hebben kunnen gedragen.
Previous Page
| Next Page
|
|