Elsje by A.C. Kuiper


Main
- books.jibble.org



My Books
- IRC Hacks

Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare

External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd

books.jibble.org

Previous Page | Next Page

Page 20

"Ga jij maar vast naar de zaal, Cilly," hoorde zij mevrouw d'Ablong
zeggen. "Ik kom dadelijk."

Elsje's hart begon sneller te kloppen, toen ze haar tante weer binnen
zag komen.

"Wat beduidt dat, dat je me te vergeefs laat roepen?" vroeg ze streng.

Geen antwoord. Het meisje stond nog steeds op dezelfde plek,
onbewegelijk als een beeld.

"Kom, antwoord me," hernam mevrouw d'Ablong driftig. "Waarom kwam je
niet, toen ik je riep?"

"U hebt mij niet geroepen."

"Heb ik jou niet geroepen?" En Elsje's tante keek verbaasd. "Wie
anders?"

Elsje haalde met een verlegen lachje de schouders op.

"Lizzie," zei ze.

"En wist je dan niet dat jij daarmee bedoeld werdt, mal kind? Ben je
nog z�� dom?"

"U weet heel goed dat ik Elsje heet naar mijn lieve, lieve
grootmoeder," zei ze, in tranen uitbarstend. De gedachte aan haar
grootmoeder was haar te machtig.

Mevrouw d'Ablong zweeg. Weer gleed, evenals daareven in het rijtuig,
een flauw blosje over hare wangen, maar er kwam nu tevens een zachtere,
teedere uitdrukking in hare oogen, die haar gezicht onuitsprekelijk
aantrekkelijk maakte. Zij sloeg den arm om het snikkende meisje heen
en haar naar zich toetrekkend, zei ze:

"Je hebt gelijk kind, je heet Elsje en anders niet en ik zal je ook
zoo blijven noemen. Kom, schrei nu maar niet meer. Kijk mij eens aan
en laat me eens zien, dat je ook vroolijk kijken kunt."

Elsje sloeg de betraande oogen op en de ongewoon zachte uitdrukking
op het gezicht van mevrouw d'Ablong ziende, vroeg ze zacht:

"Mag ik u een kus geven?"

Tot eenig antwoord trok haar tante haar dichter naar zich toe en
kuste haar. Toen liet ze haar los en zei:

"Zullen we dan nu naar beneden gaan, Elsje?"

"Ja," knikte het kind. "En.... en.... ik zal heusch mijn best doen,
tante."

"D�t hoop ik. Je moet maar goed opletten hoe Cilly zich gedraagt;
zij heeft zulke bizonder elegante manieren."

Elsje zweeg. Waarom moest hare tante nu ook dadelijk weer C�cile
er bij halen? Maar het was waar--zij zag er erg deftig uit en alles
ging haar zoo gemakkelijk en natuurlijk af! D�t had Elsje dadelijk
wel gevoeld, dat er een groot verschil bestond tusschen haar nichtje
en haar, niet alleen omdat C�cile donker haar en donkerbruine oogen
had en zoo beelderig mooi gekleed was, maar vooral ook omdat ze zulke
lieve, bevallige manieren had, zoo netjes liep en zoo rechtop en met
kleine, aardige pasjes en omdat ze duizend kleinigheden geleerd had,
waarvan Elsje niets afwist en ook, och zoo bitter gaarne, niets weten
_wilde_. Ze voelde zich vandaag zoo akelig linksch en lomp en ze had
zulke nare, gloeiende wangen! Al die vreemde kleeren zaten haar ook
zoo ongemakkelijk en ze had net een gevoel, alsof het lint om heur
haar afzakte,--wat hing dat ook vervelend los in haar nek, zoo warm
en slordig. Had zij haar stijf, glad vlechtje nu tenminste ook maar
mogen behouden!

Ze streek onhandig een weerbarstig lokje weg, toen mevrouw d'Ablong
de deur der zaal opende en zei:

"Dit is mijn nichtje, Missy. Gij kunt u met haar in het Hollandsch
spreken oefenen, Engelsch moet zij nog leeren."

C�cile's gouvernante, Miss Piper, stond langzaam op van haren stoel
bij den haard en bleef bedaard staan wachten, tot Elsje bij haar zou
komen om haar een hand te geven.

Previous Page | Next Page


Books | Photos | Paul Mutton | Tue 18th Mar 2025, 22:14