|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 19
"Ja, het gaat niet," zuchtte haar moeder. "Wat moet ze dan in
vredesnaam aan! Deze blauwe jurk is niets wijder. Weet jij ook wat?"
"Misschien kan ze die flanellen blouse aan van me! U weet wel, die
lichtgele; ik draag haar weinig meer. Mij was ze altijd veel te wijd."
"O ja, dat kunnen we wel eens probeeren. Och, schel even, lieveling."
C�cile trok aan het schelkoord en Keetje verscheen weer.
"Haal eens even die cr�me flanellen blouse van juffrouw C�cile en
den blauw-serge rok, die in de kast hangt op haar kamer en ook het
zijden ceintuur; dat ligt zeker op je toilettafel, Cilly?"
"Ja, mama."
De lichte blouse pastte Elsje beter, maar scheen hare roode wangen nog
rooder en haar middel nog dikker te maken, door al de ruime rimpelingen
en plooitjes, waarmee de stof gegarneerd was. Toch zag zij er niet
onaardig uit in haar nieuwe kleedij. De donkere rok werd door Keetje
voorzien van een opnaaisel, hing toen netjes en stond, zooals C�cile
beweerde, "nog het minst gek." Het breede ceintuur werd om het middel
vastgestrikt en de lange einden beletten te zien, hoe het split van
den rok met spelden vast was gestoken; de boord was Elsje veel te nauw.
"Ziezoo, eindelijk klaar," zei mevrouw d'Ablong met een zucht. "Ga
nu eens even daar staan, kind--onder het gas, dat ik goed kan zien
hoe alles zit."
Met een akelig ongemakkelijk gevoel, alsof al hare kleeren van haar
af moesten zakken en alsof heur haar heel slordig zat--net of ze pas
uit bed kwam en het heerlijk stevige vlechtje nog maken moest--liep
Elsje naar het midden der kamer.
C�cile ging naast haar moeder staan en beiden beschouwden haar nichtje
met een kritisch oog.
Elsje's trots kwam boven. Met verhoogde kleur en schitterende oogen,
hief ze het hoofd op en keek hare beide kwelgeesten strak aan. De
verlegene uitdrukking verdween en hare fiere houding, de glinsterende
sterretjes in de blauwe oogen en het werkelijk aardige toiletje misten
hunne uitwerking niet.
"Als er nu nog een aanmerking komt, doe ik terstond mijn eigen jurk
weer aan," besloot ze bij zichzelf.
"Ze ziet er werkelijk iets beter uit," zei mevrouw d'Ablong tot C�cile,
"vindt je ook niet?"
C�cile antwoordde niet dadelijk, maar bekeek Elsje nog eens, met
tergende langzaamheid. Toen zei ze:
"Ja, wel _iets_."
"Kom Elsje, ga dan nu maar mee...."
"Toe mama, neem haar nu toch wezenlijk liever Lizzie. Iedereen zal
denken dat u de meid roept als u Elsje zegt."
"En toch _blijf_ ik zoo heeten," zei Elsje, zeer gedecideerd.
C�cile keek haar spottend aan.
"Och kind, stel je niet zoo aan, als 't je belieft, he!" zei ze op
minachtenden toon. "Kom mama, zullen we nu eindelijk naar beneden
gaan? Missy is al zoo lang alleen."
Zij opende de deur voor mevrouw d'Ablong, volgde haar en keek niet
meer naar Elsje om.
"Kom Lizzie!" riep hare tante, toen ze op het portaal bemerkte dat
Elsje in de kamer was achtergebleven.
Stokstijf bleef het kind staan, waar zij stond. "Tante roept mij
niet!" mompelde ze boos.
"Lizzie, Lizzie, kom dan toch!" klonk het weer. "Ga nu gauw mee
naar beneden!"
Elsje verroerde zich niet. Zij werd hoe langer hoe koppiger. "Alles
wil ik verdragen," dacht ze met een hart vol bitterheid, "maar mijn
eigen naam zullen ze me niet ontnemen."
Previous Page
| Next Page
|
|