|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 2
De _Go�land_ was eene raderboot, ongeveer zestig meters lang,
wit geverft, met een rood boord; de schoorsteen en de masten waren
lichtbruin. Het schip maakte een aardig effect tusschen het al te
eentonige groen van het landschap langs den oever. De bemanning
bestond uit vier-en-twintig koppen, waarvan meer dan de helft
zwarte matrozen van den Senegal. Deze lieden, _laptots_ genoemd,
stonden onder het bevel van korporaals, die den wonderlijken naam van
_gourmets_ (lekkerbekken) droegen, hoewel zij hetzelfde eten kregen
als de anderen. De sergeanten waren bekend onder den naam van _rivier
kapiteins_. Allen waren niet weinig trotsch op hunne titels, en deden
over het algemeen hun best om de smaakvolle uniform onzer zeelieden
naar behooren te dragen. Met de schoenen echter konden zij niet best
overweg. Onze loods heette Seymoe; hij was een voortreffelijk man
met een buitengewoon scherp gezicht, die zeer belangrijke diensten
bewezen heeft, en die niet minder nauwgezet was in het waarnemen van
zijn dienst aan boord, als in de vervulling zijner godsdienstplichten,
overeenkomstig de voorschriften van den Koran. Maar hij kon niet goed
verdragen, dat men lichtvaardig sprak over zijn geloof. Slechts eens
heb ik hem uit zijn humeur gezien: hij had ons juist over den drempel
van de Cazamance gebracht, en ik zeide tot hem: "Het is een geluk voor
een kapitein, een goed Muzelman als gij aan boord te hebben: gij wijst
mij altijd de ware richting van Mekka, en ik kan daarnaar mijn kompas
regelen, om de riviermonden niet te missen."--Ook was hij er niet
dan met groote moeite toe te brengen om zijn portret te laten maken.
De _Go�land_ lag voor anker voor het dorp Camfarandi aan
de samenvloeiing van de Rio-Nu�ez en van een der voornaamste
killen of kreeken. Aan alle kanten zag men wortelboomen; naar
den zeekant het zoogenoemde Duivelseiland en de eerste boomen van
Petit-Talibonche. Aan de overzijde, aan den rechteroever der rivier,
stond het huis van den franschen tolgaarder, die uit zijne woning tot
in zee kon zien. Daarachter verhief zich een bosch, dat de helling
bedekte van een kleinen heuvel, waarachter de engelsche factorie
Victoria lag. Te midden van het donkergroen der boomen kwamen de
blauwachtige zinken daken der pakhuizen schilderachtig uit.--Nabij
de factorie lagen prauwen, wachtende op de lading van koopwaren;
terwijl mooie grijze apen tot vlak bij den aanlegsteiger slopen om
de uit de zakken gevallen zaadkorrels weg te rapen.
Aan den linkeroever der rivier, wat hoogerop, kon men met een kijker
de verwoeste _tatas_ van het dorp Catinoe zien, en eenige lijken, die
door de gieren werden verslonden. Reusachtige boomen overschaduwden
dit tafreel van verwoesting, en de stilte des doods had het rumoer
van de afrikaansche vesting vervangen.--Op den rechteroever gaf het
dorp Camfarandi, achter de factorie Victoria, ook niet veel meer
dan ru�nen te aanschouwen; maar de inwoners hadden althans door eene
overhaaste vlucht hun leven gered.
Ik had het anker uitgeworpen voor Victoria, dat ik in zekeren zin als
mijn hoofdkwartier beschouwde. Dit punt is inderdaad de sleutel der
rivier, die zich hier eensklaps aanmerkelijk verbreedt, en vormt met
Bok� de twee strategische stellingen van het land. Men zou het ook
tot uitgangspunt kunnen maken van een spoorweg naar Foetah, die naar
Senegal en den Niger zou loopen. Reeds nu verschijnen de engelsche
booten geregeld te Victoria; wat zou het dan zijn?
Op het dek heen en weer wandelende, sprak ik daarover met mijn
luitenant, toen wij een aantal prauwen gewaar werden, die naar
ons toekwamen, voorafgegaan door eene groote pinas, waarin bijna
geheel naakte negers gezeten waren, die, in plaats van met riemen,
met rondhouten roeiden en luid schreeuwende op de banken sprongen,
daarbij de zonderlingste bewegingen makende. Voorop zaten twee
vrouwen, die met alle geweld op de tamtams sloegen; achter in de
boot zaten eenige fantastisch toegetakelde heeren--afrikaansche
heeren altijd!--boven wier hoofden zonneschermen werden gehouden. Een
muziekant sloeg met grooten ernst op een instrument, bestaande uit
stukjes hout op eene rij boven uitgeholde kalebassen gespannen: dit
soort van harmonica is langs deze geheele kust algemeen in gebruik. De
heer Beeckman, de gezagvoerder in het district van de Rio-Nu�ez, die
bij ons aan boord was gekomen, deelde mij mede, dat Dinah Salifoe,
de vermoedelijke troonopvolger van den koning der Naloes, zich in de
boot bevond. Kort daarop verscheen de prins op het dek, terwijl hij
zijn parapluie toesloeg en den onderstuurman eerbiedig groette.
Dinah Salifoe is tegenwoordig, na den dood van Yoera, koning van
de Naloes en de Bagas, protektor van de Mandi-For�, vriend en
beschermeling van Frankrijk. Hij verdient dus wel, dat wij hem wat
van naderbij beschouwen.
Behalve de parapluie, waarvan wij reeds gesproken hebben, droeg de
prins, ter gelegenheid van dit plechtig bezoek, een wit hemd, een
das, een zwarten pantalon, lage schoenen, sokken, en--waarom weet ik
niet--een blauwen bril, die misschien oorzaak was van de vergissing,
waardoor hij den tweeden stuurman voor den kommandant aanzag. Op zijn
hoofd droeg hij eene hooge witte muts met twee gekleurde banden boven
elkander. Maar het kostuum van Dinah zou niet kompleet zijn geweest,
zoo hij niet over alles een rooskleurige, met goud geborduurde
dalmatiek, in den vorm van een senegalsche _boeboe,_ had gedragen.
Previous Page
| Next Page
|
|