|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 47
De gewichtige dag aan den avond waarvan de partij zou plaats hebben,
was aangebroken en in het huis van mevrouw d'Ablong heerschte een
ongewone drukte. De beide deuren der twee kamers, die en suite
met elkaar waren verbonden en zich vooraan in het huis bevonden,
stonden wijd open, wel een bewijs dat er iets buitengewoons
aan de hand was, want deze kamers werden alleen bij feestelijke
gelegenheden gebruikt. Mannen liepen onophoudelijk af en aan met
hooge, mooie planten in groene kuipen om de hoeken der kamers te
versieren en guirlandes van dennengroen en puntige, glanzige klimop
werden met smaak om den spiegel en aan den muur bevestigd, waar
zij schilderachtig afstaken tegen de teere, lichte kleuren van het
behang. C�cile hield met een kritisch oog het toezicht over alles,
terwijl hare moeder nu en dan even binnen kwam om te zien, of men
goed vorderde met de versiering. "Het moet alles nu eens heel mooi
zijn, mama," had C�cile gezegd, "eens wat anders dan vroeger,"
en mevrouw d'Ablong vond alles goed, wat C�cile goed vond en was
alleen maar bang dat zij zich te veel zou vermoeien, als zij het zich
's ochtends reeds zoo druk maakte. Grootmama was met haar kleinzoon,
die den vorigen avond gearriveerd was, gaan wandelen. Zij had Elsje
gevraagd om mee te gaan, maar daar kon geen denken aan zijn, had
C�cile gezegd. Elsje moest noodzakelijk haar rol nog eens bestudeeren,
zij kende die volstrekt niet prompt en buitendien was er nog van
allerlei te doen. Het was een groote teleurstelling voor Elsje, die
toch al veel minder aan de oude dame had dan zij aanvankelijk had
gehoopt. C�cile wist altijd op een behendige manier tusschen beide
te komen, om een toenadering tusschen deze twee te verhinderen. Zij
vond het onnoodig en ongewenscht dat hare grootmoeder zich veel met
Elsje bemoeide en deze onder hare bescherming nam. Elsje moest weten,
waar zij staan moest; zij was nu eenmaal uit een totaal anderen stand
en het was al mooi genoeg dat zij bij de deftige mevrouw d'Ablong
logeeren mocht, zooveel mooie kleeren cadeau kreeg, bij de partij
mocht zijn, enz. enz. Frits was ook veel te vriendelijk jegens Elsje,
hij deed heusch net soms, of hij haar niet onaardig vond! Dat was nu
niet noodig, oordeelde C�cile; Elsje zou er maar brutaal van worden,
zij was toch al onbescheiden genoeg. En buitendien, zij hoorde hier
eigenlijk niet--het was vervelend altijd dat kind overal bij. C�cile
zou blij zijn, als zij weer goed en wel naar haar dorp vertrokken
was. Mama had haar eigenlijk maar nooit hier moeten laten komen!
Intusschen, zij was niet van plan, haar plezier te laten bederven door
Elsje. Gelukkig gedroeg deze zich thans ten minste iets beter dan in
't begin en als zij zich nu 's avonds maar een beetje achteraf hield
en wat bescheiden was, ook niet te veel danste, want dat deed ze nog
allesbehalve mooi,--dan zou alles wel goed afloopen.
's Avonds, voordat de beide meisjes zich gingen kleeden voor het feest,
nam C�cile Elsje nog eens onder handen op haar kamer. "Gedraag je nu
_als 't je blieft_ een beetje netjes," zei ze, "en lach vooral niet
zoo onbeschaafd luid. Dat deedt je gisterenavond telkens, als Frits een
aardigheid zei. Die keek ook al zoo vreemd op, toen hij het hoorde!"
"Dat is niet waar," zei Elsje driftig.
"Zulke uitdrukkingen gebruikt men bij ons niet," antwoordde C�cile
doodbedaard en uit de hoogte. "Je weet nu, waaraan je je te houden
hebt. Stel je niet op den voorgrond van avond, dans niet te veel, want
dat gaat je nog heel onelegant af en zeg geen onbehoorlijke dingen."
"Dat doe ik nooit," zei Elsje koppig.
"Je hebt me nu, geloof ik, wel begrepen," hernam C�cile scherp. "O,
daar is Keetje om je te helpen bij het kleeden."
C�cile verdween en Keetje haastte zich, aan Elsje's toilet te
beginnen. Een beelderige baljurk van de zachte, rose stof gemaakt, die
mevrouw d'Ablong in den winkel had uitgezocht, lag op het bed. C�cile
zou een nieuw balkleedje dragen van het bewuste, teergele, kantachtige
weefsel met de fijne, blauwe bloempjes. Elsje had een kleur gekregen,
toen de naaister haar paste en er over uit was, zoo goed als het rose
haar stond. Ze was meisje genoeg, om hiervoor niet ongevoelig te zijn
en ze verlangde naar het bal en zag er tegen op tegelijk. Keetje
besteedde bizonder veel zorg aan het kapsel en slaagde werkelijk
gelukkig.
"Kijk nu eens even in den spiegel, jongejuffrouw," zei ze, "en zie
eens, hoe het u zoo bevalt. De kuif zit, dunkt me, veel beter dan
anders, ik heb er erg mijn best op gedaan."
"Ik vind het keurig," zei Elsje verlegen; zij was niet gewend om veel
in den spiegel te kijken. Een lichte huivering van half prettige, half
"griezelige" agitatie voer haar door de leden, toen Keetje de jurk
voorzichtig van het bed nam en haar over de schouders liet glijden. Het
ruime lijfje, smaakvol met een weinig ragfijne kant gegarneerd, zat
keurig, en aardig staken de lage, goudleeren dansschoentjes en de
zijden kousen onder den ruimen rok uit. Elsje bleef met neergeslagen
oogen staan, terwijl Keetje handig en vlug haar werk deed. Zij had een
gevoel, alsof zij iemand anders was en toen Keetje op goedkeurenden
toon zei: "Ziezoo, nu bent u klaar!" keek ze met een droomerig lachje
op. Ze verroerde zich niet en haar hart klopte sneller, toen Keetje
de kaarsen op den schoorsteen aanstak en zei:
Previous Page
| Next Page
|
|