|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 46
Er kwam een zegevierende uitdrukking op C�cile's gezicht, toen zij
binnenkwam en zij keek Emma aan, alsof ze zeggen wou: "Heb ik het
je niet gezegd?" Er werd echter geen woord over het voorgevallene
gesproken. Louise en Cato waren koel beleefd tegen Elsje, C�cile
bemoeide zich niet met haar en Emma durfde niet te vriendelijk te zijn,
uit vrees dat de anderen haar zouden uitlachen.
Het stukje werd nog eenmaal gerepeteerd, toen was het tijd om naar
huis te gaan.
Tot Elsje's verwondering zeide C�cile in het rijtuig geen woord over
haar uitbarsting van drift. Zij sprak trouwens in het geheel niet
en nam geen de minste notitie van Elsje, totdat het rijtuig voor het
huis van mevrouw d'Ablong stil hield. "Het zal mij eens verwonderen
of grootmama nog op is," zei ze toen, "misschien is ze al naar bed
gegaan, vermoeid van de reis."
"Zou je grootmama dan vandaag al komen?" vroeg Elsje uit het rijtuig
stappend.
"Ja, van avond, terwijl wij uit waren."
Dus al weer iemand om kennis mee te maken en zich niet mee op haar
gemak te voelen, dacht Elsje met een zucht, terwijl ze C�cile in huis
volgde. De beide meisjes ontdeden zich van haar hoed en mantel en
gingen toen naar de zaal. C�cile liep vlug naar binnen, Elsje volgde
langzaam en verlegen.
In een gemakkelijken stoel bij den open haard, met het zachte schijnsel
van het lamplicht vallend op haar mooi, wit haar, waarbij het kapseltje
van zwarte kant aardig afstak, zat een oude dame met levendige,
donkere oogen, die sterk aan die van haar kleinzoon Frits d'Ablong
herinnerden. Op haar schoot lag een handwerk van fijne, zachtrose
wol en een grove haaknaald van wit been bewoog zich ijverig heen
en weer in hare kleine, welgevormde handen. Zij keek terstond op,
toen de meisjes binnenkwamen en liet zich met een lachend gezicht
door C�cile op beide wangen kussen.
"Zoo Cilly, ben je daar eindelijk?" zei ze met een welluidende
stem. "Is dat nu een manier om uit te zijn, als je oude grootmoeder
bij je komt! Toe kindje, ga eens even op zij. Is dit nu het dochtertje
van je zuster, Lize?" En zij knikte Elsje vriendelijk toe.
"Ja mama," zei mevrouw d'Ablong.
"Kom eens even bij me, lieve meid," zei de oude dame. "Ik vind het
aardig dat wij ook kennis met elkaar maken. Mijn kleinzoon heeft mij
al van je verteld. Kom, geef mij ook maar een kus. Je hebt ook nog
een oude grootmoeder, he?"
"Ja mevrouw," zei Elsje met haar hand in de zachte, warme hand der
vriendelijke dame.
"Dan moest je mij ook maar grootmama noemen, zoolang je hier bent. Wil
je dat wel?"
"Heel graag," zei Elsje zacht en boos op zichzelf, omdat ze weer dien
onverklaarbaren drang tot schreien voelde.
"Mooi zoo, geef mij dan nu een kus en laat mij je eens even goed
aankijken. Ik moet toch weten, hoe mijn nieuw kleindochtertje er
uit ziet."
Zij trok Elsje dichter naar zich toe, kuste haar op de wang, nam haar
hoofd tusschen de beide handen en keek haar vriendelijk in de oogen.
"Ziezoo, nu heb ik je portret al in mijn hoofd," zei ze, terwijl Elsje
haar dolgraag nog een kus zou hebben gegeven, als ze maar gedurfd had.
Toen ze zich dien avond te slapen legde, voelde ze zich gelukkiger
dan ze nog gedaan had, sedert ze bij hare tante logeerde. Over hetgeen
bij Louise van Rensen voorgevallen was, had C�cile thuis niets gezegd.
Hoofdstuk VIII.
De Feestavond.
Previous Page
| Next Page
|
|