|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 38
"Zeker, heel graag. Heeft grootmama u geschreven dat zij gauw hier
hoopte te komen?"
"Ja. C�cile vindt het heerlijk dat zij er juist met de partij zal
zijn. Zou je ook niet kunnen komen, Frits? Cilly zou het zeker
ontzettend graag willen."
"Ik weet het heusch niet, tante," zei Frits, terwijl hij zich
behagelijk in een lagen stoel bij den haard liet glijden en met
de hand door zijn donkerbruin haar streek. Men zou hem voor een
broer van C�cile hebben kunnen houden: hij had dezelfde fijnbesneden
gelaatstrekken, dezelfde kleur van oogen en ook die gemakkelijkheid
in houding en manieren, die zijn nichtje zoo goed stond. Maar de
uitdrukking van trots en aanmatiging, die C�cile's gezicht soms
zoo onaangenaam maakte, zag men nooit op dat van Frits. Juist zijn
bizonder groote vriendelijkheid, gaf hem een aantrekkelijkheid,
die C�cile doorgaans mistte.
Hij was de lieveling van zijn grootmoeder, die hem na den dood zijner
ouders,--zij had haar man en hare twee zonen, den vader van C�cile en
dien van Frits overleefd--geheel had opgevoed. Frits placht te zeggen,
dat hij het gemis zijner ouders nooit had _kunnen_ voelen, zoozeer
had zijn grootmoeder haar best gedaan het hem te vergoeden. Als
kleine jongen was hij bij haar gekomen; thans was hij student in
de rechten en kwam hij iederen Zaterdag en Zondag buiten bij zijn
grootmoeder doorbrengen.
Daar vloog C�cile de kamer binnen.
"O dag Frits, hoe vreeselijk gezellig!" zei ze, terwijl ze hem hare
beide handen toestak. _Thans_ keek ze volstrekt niet trotsch of uit
de hoogte.
"Dag Cilly," zei hij, lachend opstaande. "Wat een eer, dat je z�� blij
bent me te zien! Neen, je hebt me je twee handen gegeven, nu houd
ik ze ook vast. Kom, wat krijg ik nog meer? Ik ben je eigen neef en
vroeger kreeg ik altijd een...."
"Och malle jongen!" zei Cilly met een coquette beweging van haar hoofd
en terwijl ze haar best deed, hare handen weg te trekken. "Ik dank
je wel--met die vreeselijke snor, die je er tegenwoordig op na houdt!"
"O, geef me dan maar een kus op de wang, daarmee ben ik ook tevreden."
"Neen, dien geef ik je niet. Toe mama, mag hij nu ophouden? Anders
roep ik Miss Piper."
"Och kom Cilly, geef hem maar even een kus, als hij daar zoo op
gesteld is," zei hare moeder lachend. "Vraag hem maar eens of hij
ook op de partij komt."
"H� ja, kom je? Toe, kom je?" vroeg C�cile dringend.
"Heel misschien, maar zeker _niet_, als je me nu geen kus geeft,"
zei Frits, plagend op haar neerziende.
"Je bent bepaald de eenige wezenlijke _heer_. Er komen anders niets
dan jongens van 16 en 17."
"En ik ben al over de twintig! Denk je dat ik me met zulke knaapjes
wil bemoeien?"
"Neen, maar dan bemoei je je maar met ons. Als.... als.... ik je _twee_
kussen geef, kom je dan?"
"_En_ als ik er altijd een hebben mag, wanneer ik er om vraag."
"H� neen, dat kan niet. Wat zegt u nu, mama?"
"Dat moet je zelf uitmaken, kind. Maar maak wat gauw voort, want wij
gaan dadelijk lunchen."
"Nu, in vredesnaam dan maar," zei C�cile met een zucht. "Dus je
komt _zeker?_"
"Ja, maar eerst de twee...."
"Jawel, jawel, gauw dan maar."
Zij ging op de teenen staan en Frits boog zich tot haar over. Juist
op het oogenblik dat zij zijn wang aanraakte, kwam Elsje de kamer
in. Zij bleef verlegen bij de deur staan.
Previous Page
| Next Page
|
|