|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 31
"Zie eens mevrouw, nu bevalt het u zeker beter, niet waar? Deze
coiffure geeft de jonge dame een geheel ander voorkomen, vindt u
niet? Alleen nog een klein, heel klein droppeltje van iets, om de
kleur iets minder geel te maken?"
"Kijk mij eens goed aan," zei mevrouw d'Ablong, zonder op de vraag
van den kapper te letten. "Trek niet zoo met je wenkbrauwen. Neen,
neen, niet dat haar wegschuiven van je voorhoofd."
"Het jeukt zoo," zei Elsje verdrietig.
Weer keek haar tante haar aan met een afkeurenden blik; toen zei ze:
"Zoo kan het wel blijven, mijnheer. Als er nog iets aan veranderd
worden moet, zal ik u wel een boodschap sturen."
Eindelijk, eindelijk was er, voorloopig ten minste, niets meer te
bestellen ter verfraaiing van Elsje's toilet en persoon en reed zij
met haar tante naar huis terug.
Hoofdstuk VI.
Nieuwe Kennissen.
"Nog eens, Elsje, doe nu vooral je best, aardige, beschaafde,
damesachtige manieren aan te nemen," begon mevrouw d'Ablong weer in
het rijtuig. "Die drift zooeven bij den kapper stond je bij voorbeeld
weer heel leelijk. Neen, neen, zucht nu maar niet zoo ongeduldig en
schuif ook niet zoo heen en weer op de bank. Je zult werkelijk met
veel meer plezier bij ons logeeren, als je zelf probeert wat in den
smaak te vallen. Het is voor C�cile ook niet prettig, als je zoo'n
burgelijken indruk maakt. Wil je me nu beloven goed op te letten hoe
Cilly en ik ons gedragen?"
"Ja tante," zei Elsje, zoo kalm als het haar mogelijk was, "maar
ik verlang er in het geheel niet naar om een modepop te worden. En
grootmoeder zegt nooit iets van mijn manieren!"
"Wij spreken nu niet over grootmoeder, kind, maar wij hebben het erover
hoe je je _hier_ gedragen moet. Je kondt onmogelijk beter voorbeeld
hebben dan Cilly. Zij heeft onberispelijke manieren, al heeft ze
natuurlijk ook veel voor omdat ze zoo beelderig mooi is en dat...."
Zij eindigde den zin niet, maar Elsje begreep wel dat ze bedoelde:
"en dat ben jij niet." Ze kreeg een kleur van ergernis, maar ze hield
zich in en bleef zwijgen totdat het rijtuig weer voor het huis van
mevrouw d'Ablong stil stond.
"O, Cilly heeft zeker kennisjes bij zich," zei deze, toen Elsje en zij
naar boven gingen en een kamer voorbij kwamen, waar Elsje nog niet
geweest was en waaruit het geluid van vroolijke meisjesstemmen naar
buiten drong. "Doe maar gauw je goed af, Elsje, dan kun je naar haar
toegaan. Het is jammer dat je geen andere jurk hebt, maar deze past
je toch beter dan die blouse van gisteravond. Laat mij nog eens even
kijken hoe je haar nu zit. Zoo, zoo, vind ik het; het bevalt me toch
maar half. Hoe kom je nu toch weer zoo rood in je gezicht en lieve
tijd kind, wat heb je leelijke, groote handen! En hoe komen die toch
z�� ruw?"
"Van het werken, tante," zei Elsje een beetje trotsch. "Maar zou
ik dat korset vandaag niet nog uit mogen hebben? Het geeft me zoo'n
benauwd gevoel."
"Och kom kind, malligheden! Ga nu maar gauw naar Cilly's kamer en
let vooral op je manieren. Wees bedaard en spreek nog maar niet te
veel vandaag."
"Ik wou liever eens wat gaan wandelen, tante. Ik verlang zoo vreeselijk
om eens even in de lucht te zijn. Thuis ben ik zooveel buiten. Later
kan ik toch ook nog wel met C�cile's vriendinnen kennis maken."
"Neen, neen, je gaat er nu heen. Morgenochtend kan dat wandelen wel
gebeuren. Je blijft vandaag verder thuis."
Dan maar met moed er op af! dacht Elsje, toen ze naar beneden liep
en de deur opende van de kamer, waaruit het drukke gelach en gepraat
klonk. Zij zag een vrij groot vertrek met twee ramen aan den tuin
en elegante tafeltjes, gemakkelijke stoeltjes, een kleine, sierlijke
canap�, waarvoor een aardig eikenhouten theetafeltje stond met een fijn
porseleinen theeservies, dat op dit oogenblik ijverig dienst deed, een
overvloed van smaakvolle, kleine snuisterijen op den schoorsteen en het
miniatuur-schrijfbureautje bij het raam, een groote verscheidenheid
van waaiers en zijden draperie�n in zachte tinten,--op een lage,
zwarte zuil in een hoek een allerliefste kleine groep in wit marmer
van twee slapende kinderen, aan den muur een paar landschap-etsen
en een menigte kleine en groote photographie�n en in een vergulden
lijst een schilderij van een mooi kinderkopje met bruine oogen en
donker krullend haar--blijkbaar een portret van C�cile, toen ze twee
of drie jaar oud was.
Previous Page
| Next Page
|
|