|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 30
Mevrouw d'Ablong glimlachte en keek Elsje vriendelijker aan dan ze
vandaag nog gedaan had.
"Wou je dat graag?"
"Ik zou vreeselijk graag eens een bal willen zien," zei Elsje. "Maar
ik zou er liever stil naar kijken dan er aan meedoen, omdat.... omdat
ik niet weet of ik alles wel naar uw zin doen zou."
"Als je je goed houdt en geen kuurtjes hebt en als je op C�cile's
manieren let en die probeert na te volgen, dan.... dan laat ik je
bij ons blijven tot na de partij. C�cile heeft er iederen winter
een en dit jaar zal er niet alleen gedanst worden, maar ook comedie
gespeeld. Als ik dus tevreden over je ben, zul je dat alles bijwonen."
"O!" was al wat Elsje zeide, maar al was de gedachte haar pijnlijk
dat zij de belooning om bij de partij tegenwoordig te zijn, nog moest
verdienen, toch scheen het haar iets onuitsprekelijk heerlijks toe
eens een "echt bal" te zien. Dat zou iets zijn om van te vertellen,
als ze weer tegenover grootmoeder op haar oude plaatsje zat!
"Hoe mooi tante," zei ze met een dankbaren blik op den warmen,
donkerbruinen mantel, dien mevrouw d'Ablong voor haar kocht. Het
korset begon wezenlijk al een beetje te wennen, vond ze, hoewel ze
een hooge kleur had, omdat ze zooveel minder makkelijk adem haalde
dan anders. Er werd bij een Fransch sprekende modiste een hoed met
veeren voor haar gekocht; toen gaf hare tante den koetsier bevel naar
den kapper te rijden.
Dat viel Elsje niet mee; zij had gehoopt dat zij nu weer naar huis
terug zouden gaan, of dat zij eens wat zou mogen gaan wandelen. Ze
was zoo gewend om veel in de frissche lucht te zijn; ze snakte er
letterlijk naar om de aanraking van den wind te voelen op hare wangen
en zich te koesteren in de volle, heldere Januarizon. Met een zucht
ging ze met haar tante het "damessalon" van den "coiffeur" binnen.
"Ik kom zelf maar even bij u, mijnheer," zei mevrouw d'Ablong tot een
klein mannetje met donker, krullend haar, "omdat er nogal haast bij
is. Wilt u eens zien, wat er van dit haar is te maken? Zet je hoed
eens af, kind."
"Tot uw dienst, mevrouw," zei de beleefde kapper, buigend als een
knipmes. "Ga toch zitten als 't u belieft en wil de jongejuffrouw
dan in dezen stoel plaats nemen?"
En met veel drukte en een vertoon van grooten ijver, schoof hij Elsje
een lederen stoel met hooge zitting toe en haalde zijn kam en schaar
te voorschijn.
"Het is geen mooi haar," zei mevrouw d'Ablong, "maar u kunt er toch
misschien wel iets aan doen dat het wat aardiger en meer gedistingeerd
zit."
"O ja zeker mevrouw, zeker. Wilt u het hoofd een _klein_ weinigje
meer rechtop houden, jongejuffrouw? Zoo is het goed, dank u. Ik
geloof dat het lang geleden is dat dit haar gepunt is, mevrouw. Hoe
zoudt u het vinden, als ik de jonge dame een heel klein weinigje
kleursel in het haar deed? De kleur is.... als ik het zeggen mag,
een beetje.... ordinair."
"Neen, neen, verf wil ik niet in mijn haar hebben!" riep Elsje,
driftig opspringend. "Dat kan niet, dat vind ik veel te vies!"
"Ga maar gauw weer zitten, kind," zei haar tante bedaard, maar met een
zeer strengen blik. "Neen mijnheer, u behoeft geen andere kleur aan
het haar te geven; van dergelijke kunstmiddeltjes houd ik heelemaal
niet, dat weet u wel. Hoe zou het staan, als het een weinig gegolfd
werd en als u wat pony knipte van voren?"
"Dat zou wel gaan, mevrouw. Als de jongejuffrouw zoo goed zou willen
zijn, haar hoofdje wat stiller te houden. Zoo! Als dit achterhaar
nu goed weggeschuierd is en het ponyhaar een weinigje gefriseerd,
zult u eens zien hoe goed het staat."
En ijverig gebruikte hij de krultang, waarbij het Elsje hoe langer
hoe benauwder te moede werd.
Eindelijk legde hij het, in hare oogen zeer hatelijke, instrument
neer, nam den schuier, streek het achterhaar glad en strikte het lint
om Elsje's hoofd. Toen zijn werk met een blik vol innig welgevallen
beschouwend, zei hij:
Previous Page
| Next Page
|
|