|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 28
"O, maar als een goede naaister jurken voor je maakt, zullen die je
nog prettiger zitten natuurlijk. Kom, treuzel nu niet langer."
Niet lang daarna reed Elsje in gezelschap harer tante de drukke straten
door naar een der deftigstige modemagazijnen der stad. Men had haar een
winterhoed opgezet, dien C�cile niet meer droeg en een kort lakensch
manteltje aangetrokken, dat haar te nauw was, zoodat zij zich niet heel
behagelijk voelde "Wacht maar, we zullen wel gauw een jonge dame van
je maken," zei mevrouw d'Ablong, toen het rijtuig stilstond voor een
grooten winkel met spiegelruiten, waarachter zooveel fraaie stoffen in
donkere en lichte tinten en zooveel kostbare kant, zijde, fluweel en
wit dons lagen uitgestald dat Elsje groote oogen opzette. Zij volgde
hare tante schuchter, toen een bediende in livrei met een beleefde
buiging het portier en de glazen deuren van den winkel opende.
Mevrouw d'Ablong liep tusschen de toonbanken aan beide zijden door,
terwijl haar nichtje zeer bedeesd achteraan kwam. Het was haar alsof
al die dames en heeren achter de toonbanken haar nazagen en alsof de
deftige mevrouwen, die hier hare inkoopen deden, haar aankeken met
oogen, die duidelijk zeiden: "Jij behoort hier niet, kind!" Ze was
blij, toen hare tante de trap opging, die toegang verleende tot een
zaal, waar slechts twee jonge meisjes aanwezig waren en waar stapels
fijn linnengoed in de winkelkasten tegen den muur waren geborgen. Er
heerschte een aangename warmte en Elsje vond dat de winkeljuffrouw,
die hare tante aansprak, een vriendelijk gezicht had.
"Wat is er van uw dienst, mevrouw?"
"Ik zou graag eens meisjeskorsetten van u willen zien," zei mevrouw
d'Ablong. "Het is voor dit meisje. Zij komt van buiten en ik moet
allerlei ondergoed voor haar hebben. De korsetten kunnen hier immers
gepast worden, niet waar?"
"O ja zeker mevrouw, als u zoo goed wilt zijn mij even te volgen."
Zij ging de zaal door naar een klein zijvertrekje, waar de zon
vroolijk naar binnen scheen en men door een hoog boogvenster een
levendig uitzicht had op de drukke straat, die er vroolijk uitzag in
het heldere, vriezende weer.
"O tante, wat is het hier aardig!" riep Elsje, naar het raam
toeloopende en terstond daarop een kleur krijgende over hare
vermetelheid.
Mevrouw d'Ablong keek haar ontevreden aan; zij vond het in 't
geheel niet noodig dat de winkeljuffrouw wist dat Elsje haar nichtje
was. Het kind was eerst zoo dwaas verlegen geweest hier en nu opeens
die uitroep!
"Jawel, het uitzicht is hier niet onaardig," zei ze kortaf. "Maar
kleed je nu maar gauw uit; wij hebben nog zooveel te doen. Zoudt u
meteen eens onderlijfjes willen laten zien, juffrouw?"
"Gaarne." En het meisje ging heen.
"Komaan, Elsje, haast je wat," zei hare tante ongeduldig. "De juffrouw
komt dadelijk terug met de korsetten."
"Maar ... maar tante, moet ik me dan hier heelemaal uitkleeden?" vroeg
het kind met een angstig gezicht.
"Natuurlijk. Als wij alles eerst nog thuis laten sturen, duurt het
weer langer, eer je er een beetje presentabel uitziet."
"Maar ik wil veel liever niet zoo'n stijf korset aan hebben,"
klaagde Elsje.
"Geen woord meer. Je doet nu dadelijk, wat ik je zeg," klonk het
gebiedend.
Met een zucht kleedde Elsje zich uit en liet zich door de geduldige
winkeljuffrouw het eene korset na het andere aanpassen. O, wat
verveelde het haar en wat werden hare beenen moe en stijf van dat
lange staan! En hoe ongemakkelijk zaten haar al die nare, rare
machines met ontelbare baleinen en wat was het verschrikkelijk om
telkens weer de juffrouw te hooren zeggen: "Ziet u mevrouw, van boven
past dit heel goed, maar de jongejuffrouw is wat heel breed om het
middel en de heupen." De arme "jongejuffrouw" had op het laatst een
gevoel alsof ze een mismaakt schepsel was! En al was het warm in de
kamer, toch werden hare armen en haar hals zoo koud en kreeg ze zulk
akelig kippenvel! Hoe was het toch mogelijk dat het hare tante niet
verveelde naar dat verschrikkelijke passen te kijken en dat zij maar
steeds met dezelfde nauwkeurigheid haar oordeel ten beste gaf!
Previous Page
| Next Page
|
|