|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 24
Hoofdstuk V.
Van Top tot Teen herschapen.
Toen mevrouw d'Ablong een kwartier later in het salon kwam, vond ze
daar haar nichtje niet, zooals ze verwacht had. "Dan zal ze zeker
maar naar haar kamer gegaan zijn," dacht ze en liep met een zucht de
trap op. Nu reeds voelde ze eenig berouw dat ze Elsje te logeeren had
gevraagd--er zouden zooveel van die kleine, lastige onaangenaamheden
komen en het beviel haar volstrekt niet, haar gemakkelijk leven door
allerlei moeielijkheden met Elsje bedreigd te zien. Maar, zij had het
verzoek harer moeder toch niet kunnen weigeren--ze was nu eenmaal
dezen weg ingeslagen en ze moest er op voortgaan, daaraan was geen
twijfel. Ze moest het kind dan maar flink onder handen nemen van
tijd tot tijd, zoolang ze hier was en... misschien was het wel niet
noodig, dat Elsje later voor goed bij haar in huis kwam. Zoo oud was
de grootmoeder toch ook nog niet en zoo heel ziek scheen ze eigenlijk
ook niet te zijn en het was dus heel wel mogelijk dat Elsje volwassen
was en ergens een werkkring had gevonden, voordat haar grootmoeder
stierf. Dan zou zij heel makkelijk wat voortgeholpen kunnen worden
met geld en kleeren nu en dan; hare tante zou haar dan niet uit het
oog verliezen en goed voor haar zijn... uit de verte. Als alles z��
ging, zou mevrouw d'Ablong zelf ook heel tevreden wezen.
Maar, terwijl het kind bij haar in huis was, moest ze zich beter
gedragen, dat sprak van zelf.
"Ik kom eens even met je spreken, Elsje," zei ze, de deur openend
van de logeerkamer, waar Elsje de eenzaamheid had gezocht. "Waarom
ben je niet naar de zaal gegaan, toen ik je wegstuurde?"
"Ik wou veel liever hier blijven, tante," zei Elsje met iets angstigs
in hare stem.
"Waarom?"
Zij antwoordde niet dadelijk, maar wreef zenuwachtig hare handen
over elkaar.
"Ik doe toch alles verkeerd," zei ze eindelijk op koppigen toon.
"Hoor eens Elsje, als wij goede vrienden zullen blijven, moet je je
zooveel mogelijk voornemen, om _niet_ alles verkeerd te doen. Want
wat je daar zegt, is waar, je _doet_ bijna alles verkeerd. Maar als
je wezenlijk wilt, als je heel goed op Cilly let en haar navolgt in
alles, als je probeert om zooveel als het kan natuurlijk, op haar te
gelijken, dan...."
"Ik verlang er niets naar om op C�cile te lijken," zei Elsje,
heel driftig.
Het was er uit, voordat ze het wist en terstond, _toen_ het er uit
was, had ze berouw. Maar alles, wat zij dien dag had doorgemaakt, het
droevige gevoel van verlatenheid, dat haar weer overvallen was na het
ongeluk aan tafel en vooral het wreede, hatelijke gedrag van C�cile,
hadden haar in zulk een bittere stemming gebracht dat het haar was,
als leefde ze in een bangen droom en als was zij plotseling van de
vroolijke, levenslustige Elsje veranderd in een arme verschoppelinge,
door niemand begeerd en door niemand bemind. Als hare tante C�cile
buiten het gesprek had gelaten, zou Elsje haar drift hebben kunnen
bedwingen, maar nu liep de maat van haar geduld over en met fonkelende
oogen, snel en bijna woest, bracht ze er de noodlottige woorden uit.
"Wil je wel eens dadelijk zeggen dat je dat niet meent, ondeugend,
brutaal kind?" riep mevrouw d'Ablong, haar bij de schouders
vattend. "Kom, kijk mij aan en zeg dat je het niet meent."
Elsje barstte in tranen uit.
"Laat mij weer naar huis gaan!" snikte ze. "Och, laat mij toch weer
naar grootmoeder gaan! Ik vind het hier vreeselijk, vreeselijk! En
ik wil veel liever nooit, nooit weer hier komen! Ik doe toch niets
zooals ik moet en ik vind het hier vreeselijk, vreeselijk!"
Zij had hare tante van zich afgestooten en schreide bitter, met de
handen voor het gezicht geslagen.
Previous Page
| Next Page
|
|