|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 17
Hoofdstuk IV.
"Elsje" of "Lizzie."
"Maar kind, waarom heb je niet even gescheld om het licht te laten
aansteken?" zei Elsje's tante. "Hoe kom je er bij om hier zoo in het
donker te blijven staan! Steek even de kaarsen aan op het toilet,
Keetje, en leg die kleeren maar op het bed. De jongejuffrouw zal zich
vandaag wel alleen kleeden."
Keetje gehoorzaamde en terwijl ze nieuwsgierig keek naar de
"jongejuffrouw," die er--zooals zij later in de keuken vertelde, "niets
jongedamesachtig uitzag met hare dikke, roode wangen,"--vroeg ze:
"Wilt u het gas niet aan hebben, mevrouw?"
"Jawel, dat is goed en vraag dan aan juffrouw C�cile of ze ook even
hier komen wil."
"Ja mevrouw."
Keetje stak de gaspitten aan, deed de overgordijnen dicht, stookte
het vuur wat op en verdween. Het zag er nu vroolijker uit in de kamer,
vond Elsje en haar tante keek ook heusch wat vriendelijker. Dit deed
haar moed scheppen om te vragen:
"Zou ik mijn eigen jurk niet mogen aanhouden, tante?"
"Neen, Elsje, dat gaat heelemaal niet. Ik wil volstrekt niet dat
Miss Piper je ziet in die verschrikkelijke jurk en buitendien zouden
C�cile en ik ook onmogelijk den heelen avond naar dat leelijke toilet
kunnen kijken. Kom, trek je jurk maar gauw uit. Ik heb geen lust,
hier lang bij je te zitten en ik moet er natuurlijk vandaag bij zijn,
terwijl je je verkleedt; anders weet je zeker niet, hoe je doen moet."
Elsje voelde wel dat tegenstribbelen niet zou baten, en begon langzaam,
met een bedroefd gezicht, haar jurk los te maken. Terwijl zij hiermee
bezig was, werd er aan de deur geklopt en riep de stem van C�cile:
"Mag ik binnen komen, mama?"
"Zeker snoesje, kom maar gauw hier."
Elsje's vingers trilden. Als C�cile er nu ook nog bijkwam, was het
heelemaal niet meer om uit te houden.--O, kon zij toch maar wegloopen;
het was verschrikkelijk! Het schreien stond haar nader dan het lachen
en met een klagende stem zei ze:
"Ik kan dat haakje niet los krijgen."
"Help haar maar eens even, Cilly," zei mevrouw d'Ablong ongeduldig. "Ze
treuzelt zoo verbazend."
C�cile gehoorzaamde, maakte het weerbarstige haakje los, trok Elsje
met een ruk de geliefde, roode jurk van de schouders en zei spottend:
"O, o, wat een dikke, roode armen! En die handen! Echte
werkmeide-handen! En o mama, kijk toch eens, wat vreeselijk grof
vel! Dat wordt bepaald nooit beter; de stumper is er mee geboren."
"Ik kan wel alleen," zei Elsje, knorrig C�cile op zijde duwend.
"H�, wat geeft ze me daar een stomp!" riep C�cile uit, zich boos over
den arm wrijvend. "Ik bedank er voor om haar te helpen, mama."
"Ik heb je hulp ook heelemaal niet noodig," zei de arme Elsje, buiten
zichzelf van ergernis.
"Bedaard wat meisje, bedaard wat!" zei hare tante berispend, "bedenk
een klein beetje wie je voor hebt, als 't je blieft. Kom maar hier
bij mij zitten, Cilly lieverd, dan kan ze zien, hoe ze alleen klaar
komt. Leg die leelijke jurk nu maar eens eindelijk neer, Elsje,
en trek je laarzen uit. Er staan lage schoentjes voor je bij het bed."
Elsje deed wat haar gezegd werd, terwijl ze uit alle macht slikte om
hare tranen in te houden.
Previous Page
| Next Page
|
|