|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 10
Men kan nagaan hoe ontroerd ik was! Mijne oogen werden dof. Ik kon ze
niet gebruiken. Ik had het blad papier op de tafel gelegd. Ik behoefde
er slechts een blik op te slaan om bezitter van het geheim te worden.
Eindelijk gelukte het mij mijne ontroering meester te worden. Ik
maakte het mij tot een plicht om tweemaal de kamer rond te gaan,
ten einde mijne zenuwen tot bedaren te brengen, vervolgens plaatste
ik mij weder in den grooten armstoel.
"Ik zal het lezen!" riep ik uit na ruim adem gehaald te hebben.
Ik bukte over de tafel, legde mijn vinger achtereenvolgens op iedere
letter, en zonder te stuiten, zonder ��n oogenblik te haperen, las
ik luide den geheelen volzin.
Maar welk eene ontsteltenis, welk een schrik greep mij aan! Ik stond
eerst als door den bliksem getroffen. Hoe! wat ik daar vernam was reeds
volbracht! iemand was vermetel genoeg geweest om door te dringen!....
"Ach!" riep ik uit, terwijl ik opsprong, "neen! neen! oom mag het
niet weten! Dat ontbreekt er nog maar aan, dat hij de lucht kreeg
van zulk eene reis! Hij zou er wellicht ook smaak in krijgen! Niets
zou hem kunnen tegenhouden! Hij, zulk een vastberaden geoloog, zou
vertrekken in ieder geval, in weerwil, in spijt van alles! En hij
zou mij medenemen en wij zouden niet terugkomen! Nooit, nooit!"
Ik verkeerde in een onbeschrijfelijken toestand van opgewondenheid.
"Neen, neen! het mag niet gebeuren," zeide ik vastbesloten, "en daar
ik kan beletten, dat zulk een denkbeeld bij mijn dwingeland opkomt,
zal ik het doen. Door dit document telkens te wenden en te keeren, zou
hij bij toeval den sleutel kunnen ontdekken. Ik zal het vernietigen!"
Er lag nog eenig vuur in den haard. Ik greep niet alleen het blad
papier maar ook het perkament van Saknussemm; met koortsachtig bevende
hand wilde ik alles op de kolen werpen en dit gevaarlijke geheim
vernietigen, toen de kamerdeur geopend werd en mijn oom verscheen.
HOOFDSTUK V
De professor aan het werk.--De neef valt in slaap.--De
huissleutel verdwenen.--De vreugde van mijn oom.--De lezing
van het document.--De valiezen moeten gepakt worden.
Ik had maar even den tijd om het onheil-aanbrengend document weder
op de tafel te leggen.
Professor Lidenbrock scheen in diep gepeins verzonken. De gedachte, die
hem beheerschte, liet hem geen oogenblik rust; hij had klaarblijkelijk
onder de wandeling de zaak onderzocht, ontleed, alle hulpbronnen
zijner verbeeldingskracht aangewend, en kwam nu terug om de eene of
andere nieuwe verbinding toe te passen.
Hij ging inderdaad in zijn armstoel zitten en met de pen in de
hand begon hij formules neer te schrijven, die op een algebra�sch
vraagstuk geleken.
Ik volgde met mijne oogen zijne sidderende hand; geen enkele zijner
bewegingen ontging mij. Welke onverwachte uitkomst zou hij misschien
verkrijgen? Ik beefde, maar zonder reden, omdat de ware, de "eenige"
verbinding reeds gevonden zijnde, iedere andere nasporing noodwendig
vergeefs moest zijn.
Drie uur lang werkte mijn oom zonder te spreken, zonder het hoofd op
te heffen, duizendmaal uitwisschende, weder opnemende, doorschrappende,
weder beginnende.
Ik wist wel dat, als het hem gelukte om die letters te schikken naar
al de betrekkelijke plaatsen, die zij konden innemen, de zin klaar zou
zijn. Maar ik wist ook, dat twintig letters reeds twee trillioenen,
vier honderd twee en dertig duizend negen honderd twee billioenen,
acht duizend ��n honderd zes en zeventig millioenen, zes honderd
veertig duizend verbindingen moesten opleveren. In den zin waren
honderd twee en dertig letters, en die honderd twee�n dertig letters
gaven een getal verschillende volzinnen, dat uit minstens honderd
drie en dertig cijfers bestaat, een getal bijna onmogelijk uit te
spreken en dat alle bevatting te boven gaat.
Previous Page
| Next Page
|
|