Reis in Nepal by Gustave le Bon


Main
- books.jibble.org



My Books
- IRC Hacks

Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare

External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd

books.jibble.org

Previous Page | Next Page

Page 2

Wij hielden onzen intocht in Khatmandoe, begeleid door het eskorte,
dat de engelsche resident had afgezonden om ons te ontvangen. Eene
talrijke menigte stond in de straten opeengepakt, wachtende op
onze aankomst, die lang vooruit bekend en blijkbaar eene zaak
van buitengewone beteekenis was. Om de woning van den resident te
bereiken, moesten wij de geheele stad doortrekken; de lieden van
ons eskorte deden hun uiterste best om de nieuwsgierigen, die ons
schier verdrongen, op eenigen afstand te houden; maar vermaningen,
bedreigingen en stokslagen baatten al even weinig.

Na mijne opwachting bij den engelschen gezant te hebben gemaakt,
nam ik mijn intrek in eene tent, die ik buiten, op eenigen afstand
van de stad, had laten opslaan. Ik zou daar goed gehuisvest zijn
geweest, indien ik geen hinder had gehad van de koude nachten, en van
de herhaalde bezoeken der jakhalzen, die mijn voorraad van eetwaren
kwamen verslinden. Ik leefde hoofdzakelijk van hetgeen mijn bediende
machtig kon worden, ondanks den weerzin der Nepaleezen om iets, hoe
gering ook, aan een Europeaan te verkoopen. Van tijd tot tijd werden
mij van het engelsche gezantschap levensmiddelen gezonden.

Geen enkel Europeaan, ook de engelsche gezant niet, mag in eene
stad van Nep�l op straat verschijnen, zonder begeleid te worden door
minstens twee soldaten van de keizerlijke lijfwacht, die u als uwe
schaduw volgen en u, onder geen voorwendsel, een oogenblik uit het oog
mogen verliezen. Naar het heet, moeten zij den Europeaan beschermen
tegen de vijandelijke gezindheid der bevolking, maar inderdaad is
het hun taak hem te bewaken. De soldaten die mij waren toegevoegd,
waren mij intusschen van groote dienst, om de menigte op een afstand
te houden, die mij aanstonds omringde, zoodra ik een of ander monument
wilde onderzoeken, en waarvan sommigen tot op de daken der huizen
klommen om mij gade te slaan. De soldaten hadden de handen meer dan
vol om de nieuwsgierigen, die zich zelfs niet lieten afschrikken door
de mildelijk uitgedeelde stokslagen, terug te dringen.

Die nieuwsgierigheid bepaalde zich ook niet tot de lagere volksklasse,
te oordeelen althans naar de vele personen van allerlei stand,
die ik telkens op mijn weg ontmoette. Om den engelschen gezant, die
niet volkomen overtuigd scheen van het uitsluitend wetenschappelijk
doel mijner reis, niet te kwetsen, had ik opzettelijk geen bezoek
afgelegd bij den koning en zijne ministers; maar nu kon ik bijna
geen voet meer op straat zetten, zonder dat een heer van het hof mij
aansprak en mij, steeds op den meest beleefden toon, dezelfde vragen
deed. De chineesche aangelegenheden wekten vooral de belangstelling
der Nepaleezen, die meermalen met hunne geduchte naburen oorlog hebben
moeten voeren. Ieder wist nu dat een machtige rajah van het Westen in
een krijg met China was gewikkeld; het lag dus voor de hand dat wanneer
een onderdaan van dien rajah in Nep�l kwam, dit met geen ander doel kon
zijn dan om de regeering te bewegen, insgelijks aan China den oorlog
te verklaren. Natuurlijk zou het vergeefsche moeite zijn geweest,
een Nepalees te willen overtuigen dat een Europeaan zulk eene verre
reis had gemaakt en over de gevaarlijke passen van de Himalaya was
getrokken, met geen ander doel dan om de monumenten van zijn land te
bestudeeren. Zelfs een statisticus van beroep--en zij zijn anders
voor geen kleintje vervaard--zou geen antwoord hebben kunnen geven
op al de vragen, die mij aangaande den rajah der Franschen werden
gedaan. Hoeveel soldaten had hij in zijne dienst? Bezat hij veel
olifanten? Hoeveel tijgers had hij gedood? Hoe groot was het getal
zijner vrouwen? Niet zonder moeite kon ik dezen braven lieden aan het
verstand brengen, dat Frankrijk niet van Engeland afhankelijk was. Het
spijt mij nog, dat ik hun niet heb verteld dat de rajah van Frankrijk
des noods zelf de hoofden van zijn wederspannige ministers afslaat,
met evenveel gemak als de beroemde nepaleesche minister Jang Bahadoer
dit deed. De zwierige gemakkelijkheid, waarmede deze minister met eigen
hand de lieden, die hem in den weg stonden, onthoofdde, verwierf hem
in Nepal eene even groote populariteit als in Frankrijk aan Napoleon
ten deel viel, hoewel het getal van 's ministers slachtoffers oneindig
veel minder was. Maar het zekerste middel om zich populair te maken
en ontzag in te boezemen, is nog altijd, in Europa zoowel als in
Nepal, met strenge hand te regeeren en niet terug te deinzen voor
het opofferen van menschenlevens.

Ten besluite wil ik mededeelen dat een gelukkig toeval mij, op mijne
terugreis, te Bhimpedi den souverein van Nepal zelven heeft doen
ontmoeten, bij wien ik mijne opwachting niet had gemaakt. De jonge
rajah keerde naar Khatmandoe terug, vergezeld door zijne ministers
en de heeren en dames van zijn hof. Op een wit paard gezeten en met
een violetten mantel omhangen, zag hij er inderdaad vorstelijk uit,
onder den violetten parasol, dien slaven boven zijn hoofd hielden. De
dames volgden in palankijns of hangmatten, zorgvuldig achter zijden
gordijnen verborgen. Maar de vrouwelijke nieuwsgierigheid, die in
Nep�l niet minder sterk ontwikkeld is dan bij ons in het Westen, was
machtiger dan de voorschriften der hofetiquette: geene enkele dezer
bevallige dochters van Eva kon wederstand bieden aan de verzoeking om
het hoofd naar buiten te steken en den vreemdeling op te nemen, van
wien men in de laatste dagen zooveel had gehoord. Ik kan er bijvoegen,
dat ondanks de vermenging met geel bloed en het tatoe�ersel op haar
voorhoofd, de vrouwen uit den koninklijken harem van Nepal met recht
schoon mogen worden genoemd.

Previous Page | Next Page


Books | Photos | Paul Mutton | Fri 29th Mar 2024, 14:19