|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 33
"Och Cato, wees toch niet zoo dwaas!" zei C�cile. "Noem haar toch
Lizzie, ze is pas veertien jaar."
"Met heel veel genoegen. Nu Lizzie, ben je het niet met me eens?"
"Ja," zei Elsje met een onbestemd gevoel dat men haar voor den
gek hield.
"Ben je al eens eerder hier gelogeerd geweest?" vroeg Emma, met een
goedhartige poging om Elsje aan het praten te krijgen.
"Neen."
"En houdt je veel van het buitenleven?"
"Ja."
"C�cile heeft zeker ook al eens bij jou gelogeerd?"
"Neen."
"Het lijkt wel het spelletje van ja en neen," zei Louise zacht
tot Cato.
"O, het is zoo'n vervelend kind," fluisterde C�cile terug. "Ik begrijp
heusch niet waarom mama haar hier gevraagd heeft."
Met een gloeiend gezicht, warme handen en een benauwd, stijf gevoel
door het korset niet alleen, maar ook door de ongemakkelijke houding,
waarin ze zat, op het puntje van het lage vouwstoeltje--achterover
leunen wist ze niet of voor haar "welgemanierd" was--beantwoordde Elsje
de vragen, die haar werden gedaan. Weer was het haar alsof zij iemand
anders was, niet hetzelfde meisje als de vroolijke, levenslustige,
werkzame Elsje, die blij en moedig haar taak verrichtte en gelukkig
was in het kleine huisje bij grootmoeder.
En toen de meisjes haar met rust lieten, in de overtuiging dat er met
dat "stille burgerkind" niets te beginnen was, keek zij verlangend
naar de heldere zonnestralen, die in de kamer vielen en zag zij het
alles duidelijk voor zich: de lange, rustige dorpsstraat met de roode
en grijze gevels der huizen en de groen-en-roode luiken beschenen door
de zon, den breeden straatweg met de schilderachtige dennengroepjes,
de ruime velden met de korte struiken langs den kant, de kale takken
goudbruin en geel getint door het warme licht,--en eindelijk het
vriendelijke huisje met grootmoeders gezicht voor het raam, haar
toeknikkend met een welkomstgroet in de oude oogen.
Emma moest tweemaal de vraag herhalen, die ze tot Elsje had gericht,
zoozeer was deze in gedachten verzonken.
"Ben je nog hier met C�cile's partij?" vroeg ze.
"Dat denk ik niet," zei C�cile haastig. "En in ieder geval kan _zij_
natuurlijk niet meespelen. Dan moeten we liever een ander zien te
vinden voor die rol. Lizzie heeft stellig nooit comedie gespeeld;
zij kan onmogelijk meedoen."
"Nu, _wij_ weten dan ten minste al vast, wat we te leeren hebben,"
zei Louise. "Voor die rol van Grietje moet dan nog iemand gevonden
worden. Zeg Cilly, je hebt zeker weer een snoeperig toiletje?"
"Ik weet nog niet precies wat ik aan zal doen," zei C�cile. "Misschien
geeft mama me weer iets nieuws."
"Toe Cato, sta nu op, we moeten heusch weg," zei Emma. "Je gaat immers
zoo ver met me mee?"
"Ja zeker. O, daar is je mama, Cilly. Dag mevrouw, hoe maakt u het? Hoe
heerlijk, dat Cilly's partij al zoo gauw is!"
"Dag meisjes," zei mevrouw d'Ablong, die binnen gekomen was met twee
brieven in de hand. "Hier is een brief van grootmama, Cilly. Zij komt
hier gauw een poosje logeeren, dus zij zal er waarschijnlijk ook zijn
met de partij."
"O, dat is gezellig," zei C�cile. "Jij kent grootmama wel, he Emma?"
"Ja zeker, die aardige dame met dat prachtige grijze haar, die hier
ook was op je verjaardag. Zij is immers uw moeder, niet waar mevrouw?"
Previous Page
| Next Page
|
|