|
Main
- books.jibble.org
My Books
- IRC Hacks
Misc. Articles
- Meaning of Jibble
- M4 Su Doku
- Computer Scrapbooking
- Setting up Java
- Bootable Java
- Cookies in Java
- Dynamic Graphs
- Social Shakespeare
External Links
- Paul Mutton
- Jibble Photo Gallery
- Jibble Forums
- Google Landmarks
- Jibble Shop
- Free Books
- Intershot Ltd
|
books.jibble.org
Previous Page
| Next Page
Page 6
[AFBEELDING]
"Arne Saknussemm!" riep hij op een zegepralenden toon, "maar dat is
een naam en wel een ijslandsche naam! die van een geleerde uit de
16de eeuw, van een beroemden goudmaker!"
Ik zag mijn oom met zekere bewondering aan.
"Die goudmakers," hernam hij, "Avicenne, Bacon, Lulle, Paracelsius,
waren de echte, de eenige geleerden van hun tijd. Zij hebben
ontdekkingen gedaan, waarover wij met recht verbaasd staan. Waarom
zou die Saknussemm onder dat onverstaanbare geheimschrift niet de
eene of andere verrassende uitvinding verborgen hebben? Dat moet zoo
zijn. Het is zoo!"
De verbeeldingskracht van den professor werd door die veronderstelling
aangevuurd.
"Zonder twijfel," waagde ik te antwoorden, "maar welk belang kon die
geleerde er bij hebben om zoo de eene of andere vreemde ontdekking
te verbergen?"
"Waarom? Waarom? Weet ik het? Heeft Galile� niet hetzelfde gedaan
met Saturnus? Overigens zullen wij wel eens zien; ik moet achter het
geheim van dit document komen en ik zal eten noch slapen, voor ik
het geraden heb."
"Zoo, zoo!" dacht ik.
"Maar gij ook niet, Axel!" hernam hij.
"Drommels!" zeide ik bij mij zelven, "het is gelukkig dat ik voor
twee gegeten heb!"
"Vooreerst," zeide mijn oom, "moeten wij de taal van dit geheimschrift
vinden. Dat kan niet moeielijk zijn."
Op deze woorden hief ik driftig mijn hoofd op. Mijn oom hervatte
zijne alleenspraak:
"Niets is gemakkelijker. Er zijn in dit document honderd twee en
dertig letters, negen en zeventig medeklinkers tegen drie en vijftig
klinkers. In deze evenredigheid zijn tennaastenbij de woorden der
zuidelijke talen gevormd, terwijl de noordsche veel rijker zijn in
medeklinkers. Het is dus eene zuidelijke taal."
Deze gevolgtrekkingen waren zeer juist.
"Maar welke taal is het?"
Nu moest het blijken, wat de geleerde was, in wien ik echter een
grondig analyticus vond.
"Die Saknussemm," hernam hij, "was een geleerd man; zoodra hij dus
niet in zijne moedertaal schreef, moest hij bij voorkeur de gewone taal
der geleerden van de zestiende eeuw kiezen, ik bedoel het latijn. Als
ik mij bedrieg, kan ik het beproeven met het spaansch, het fransch,
het italiaansch, het grieksch, het hebreeuwsch. Maar de geleerden der
zestiende eeuw schreven meestal in het latijn. Ik heb dus het recht
om a priori te zeggen: "dit is latijn."
Ik schoof heen en weder op mijn stoel. Mijne herinneringen als latinist
kwamen in opstand tegen de meening, dat deze rij van zinledige woorden
zou kunnen behooren tot de zoete taal van Virgilius.
"Ja, latijn," hernam mijn oom, "maar verbasterd latijn."
"Het zij zoo!" dacht ik. "Als gij het ontwart, moet gij slim zijn,
oom!"
"Laat ik nog eens goed zien," zeide hij, het blad weder opnemende,
waarop ik geschreven had. "Ziedaar eene rij van honderd twee en dertig
letters, die zich in eene schijnbare wanorde voordoen. Er zijn woorden,
waarin alleen medeklinkers voorkomen, zooals het eerste "m.rnlls,"
andere, in tegendeel, met veel klinkers, b.v. het vijfde "unteief,"
of het voorlaatste "oseibo." Die schikking nu is blijkbaar niet
willekeurig; zij is op wiskunstige gronden ingegeven door de onbekende
reden, die de opeenvolging dezer letters heeft geregeld. Het is dunkt
mij zeker, dat de oorspronkelijke volzin regelmatig is opgeschreven
en daarna omgekeerd volgens eene wet, die ik moet ondekken. Wie den
sleutel van dit geheimschrift bezat, zou het vlug lezen. Maar welke
is die sleutel? Axel! hebt gij dien sleutel?"
Previous Page
| Next Page
|
|